Vorið - 01.12.1966, Blaðsíða 28

ÞEGAR GRÝLA FANN ENGIN BÖRN
Einn morgunn, þegar þau Dísa og
Dóri voru húin að klæða sig og komin
út í góða veðrið, sáu þau voðalega Jjóla
kerlingu standa fyrir utan liliðið.
„Hvað ert þú að gera hér?“ spurðu
börnin.
„0, — ég er nú hara að hlusta,“ sagði
kerlingin.
„A livað ertu að hlusta?“ spurði Dísa.
„Eg er að vita, hvorl ég heyri engin
hörn vera að skæla og vargast,“ sagði
Ijóta kerlingin.
„Ert þú Grýla?“ spurði Dóri.
„Já, ég hef nú verið kölluð það, jiessi
öOO ár, sem ég er búin að lifa.“
„Þú ert ekki með neinn poka?“ sagði
Dísa.
„Nei, ég skihli hann nú eftir heima,
það jiýðir ekki lengur að hafa liann
með sér. Það eru öll hörn að verða svo
jiæg og góð í seinni tíð. Það var munur
eða fyrir svo sem 100 árum. Þá fékk ég
stundum fullan jioka af óþægum hörn-
um.
. „Borðar |iú börnin?“ spurði Dóri.
„Já, ég gerði það nú einu sinni, en
ég er hætt því nú.“
„Hvað gerir |>ú |iá við börnin, sem
j)ú færð?“ spurði Dísa.
,.Ja, ég fæ nú svo litið af börnum. En
ég fer þá hara með j)au heim lil mín og
læt þau vinna fyrir mig. Þau skána
venjulega við það.“
„Hvaða hörn tekur j)ú helzt, Grýla?"*
„Ja, ég tek nú hörn, sem eru alltaf
skælandi og organdi út af engu, svo vil
ég fá öll hörn, sem skrökva eða tala
Ijótt. Líka vil ég fá hörn, sem eru Jöl
bæði að vinna og læra, en J)aö er nú lítið
lil af Jieim hörnum. Eg fæ jiau líka sjald-
an.“
„Hefurðu fengið nokkur hörn í morg-
un?“ spurði Dóri.
„í morgun? .... Nei, hiddu fyrir ])ér.
Það eru margar vikur eða mánuðir síð-
an ég hef fengið harn. Þá var það slrák-
ur, sem blótaði svo mikið, að mér alveg
ofhauð. Það var úti á götu, svo að ég
tók hann og stakk lionum í pokann minn
og fór með hann heim.“
„Varstu með pokann þá?“ spurði
Dóri.
„Já, ég var að flækjast með pokann.
Mig grunaði, að ég myndi fá eitthvað í
hann,“ sagði Grýla.
„Hætti strákujfinn að hlóta?“
„Já, ég var nu ekki lengi að venja
hann af því. Þegar hann blótaði, íékk
hann engan mat, svo að hann hælti fljól-
lega að tala ljótt.“
„Færðu stundum stelpur?" spurði
Dísa.
„Stelpur? Nei, ])að gel ég ekki sagt.
lJað eru mörg, mörg ár síöan ég hef
fengið telj)uanga. lJær eru miklu prúð-
170 VORIÐ