Bjarmi - 01.06.1996, Blaðsíða 11

BROTIÐ TIL MERGJAR
dagskrárefnis með kristilegu innihaldi. Svörin voru öll á
þá lund að mönnum væri illa við efni sem væri beinlínis
boðandi og töldu best ef það fléttaðist við annað efni.
Greinilegt er að reynt er að hafa efni sem mest almenns
eðlis. Bent var á að oft væri trúarlegt ívaf t.d. í sjónvarps-
efni fyrir börn. Fjallað er um trúarbrögð í fræðsluþáttum
og kristindóminn út frá menningarsögulegu sjónarhorni,
um siðfræði hans og tengsl hans við heimspeki.
Sigurður Valgeirsson, deildarstjóri innlendrar dagskrár,
sagði að ekki væri sóst eftir kristilegu efni, enda „hefur
enginn, sem fæst við dagskrárgerð og dagskrárstjórn, trú-
mál sem brennandi áhugamál. Enginn veltir því fyrir sér
hvernig gera megi trúmál skemmtileg.“ Sigurður taldi
engar horfur á að breyting yrði á þessu í sjónvarpinu, enda
er „slæmt ef trúarlegur stimpill er á dagskrárefni. Það fælir
fólk frá. Betra er að fella það að öðru efni.“ Hann taldi
RÚV vera hlutlaust gagnvart trúarlegu efni. Hins vegar
væri hægt að hafa áhrif á efnisval sjónvarpsins með því að
senda inn efni til skoðunar enda er umtalsvert efni sýnt
vegna ábendinga frá almenningi.
Hinrik Bjarnason, innkaupastjóri sjónvarpsins, tók í
sama streng og sagði að hans deild fylgdist með öllu
trúarlegu efni sem hefði almenna tilhöfðun.
Útvarpsstjóri var spurður hvort gerð hefði verið skoðana-
könnun á því hvort og hve margir vildu kristilegt efni í
útvarp og sjónvarp og hvernig það ætti að vera.
„Nei, en þetta er góð hugmynd sem vert er að gefa gaum.
Vandinn er sá að kannanir kosta peninga. RÚV lætur gera
tvær stórar kannanir á ári þar sem talið er hve margir
horfa og hlusta á einstaka þætti en engin könnun hefur
verið gerð varðandi óskir manna um kristilegt efni.“
Væri hægt að hafa meira kristilegt efni á dagskrá RÚV?
„Mér vitanlega vísar Ríkisútvarpið engum á bug sem vill
koma með efni og flytja á Rás 1. Það er erfiðara með
sjónvarpið."
Dagskrárgerðarmaður fyrir
trúarlegt efni?
í ýmsum löndum, t.d. Noregi og Englandi, eru sérstakir
dagskrárgerðarmenn sem sjá eingöngu um gerð trúarlegs
efnis í ríkisfjölmiðlunum. Lagt var til í skýrslu, sem Ævar
Kjartansson, fréttamaður, og sr. Valgeir Ástráðsson, sóknar-
prestur, unnu fyrir kirkjuráð þjóðkirkjunnar og útvarpsráð
árið 1992, að sami háttur yrði hafður á hjá RÚV í skýrslu
þeirra segir: „Við gerum það þvl að tillögu okkar að Ríkis-
útvarpið ráði starfsmann 1 sína þjónustu sem sinni sérstak-
lega öllum þeim málum er varða trúmál og helgihald.“'
Er útvarpsstjóri var inntur eftir því hvort til greina
kæmi að starfsmaður yrði ráðinn í slíka stöðu svaraði
hann að slíkt hefði verið lagt til en aldrei komist lengra.
Þetta myndi þýða nýja stöðu og að önnur yrði lögð niður
vegna þess að ekki fengist leyfi til að hækka afnotagjöld.
UilÍílfiwli
Kvartanir
Stundum er flutt dagskrárefni í RÚV, t.d. í sjónvarpinu,
sem misbýður fólki á einhvern hátt, t.d. siðgæðisvitund
þess og trúartilfinningum. Ýmsir velta því fyrir sér hvar
þeir geti kvartað og hvort eitthvert mark sé tekið á um-
kvörtunum þeirra. Útvarpsstjóri upplýsti að kvörtunum
ætti að koma á framfæri við sig. Hann athugar málið
sjálfur. Mikið mark er tekið á kvörtunum og þær geta leitt
til þess að efni, sem kvartað er yfir, birtist ekki aftur.
Sr. Heimir Steinsson
útvarpsstjóri.
KJ.
1 Valgeir Ástráösson og Ævar Kjartansson, 1992, Um
samstarf ríkisútvarps og þjóökirkju.
Er útvarpsstjóri var inntur ejtir því hvort til
greina kærni að starfsmaður yrði ráðinn í
slíka stöðu svaraði hann að slíkt hefði verið
kgt til en aíárei komist lengra. Petta myndi
j>ýða nýja stöðu og að önrtur _yrði lögð niður
vegna þess að ekkifengist íeyfi til að hækka
afnotagjöld.
11