Bjarmi - 01.06.1996, Blaðsíða 18

FRÆÐSLA
Áður en Jesús skildi við lærisveinahópinn gaf hann
öllum lærisveinum þetta fyrirheit: „Sjá, ég er með yður
alla daga allt til enda veraldar."
í þessum orðum felst árangurinn af jarðvistardögum
hans. Hann skildi eftir kristinn söfnuð á jörðu sem átti að
bera honum vitni og vinna að því að flytja boðskap hans
út um allan heim.
Lærisveinar hans mundu geta átt persónulegt samfélag
við hann fyrir iðrun og trú. Lögmál og endurgjald gilti
ekki lengur. Brot þeirra og syndir væru afmáðar fyrir fórn
hans. Hann yrði þeim athvarf í sorg og gleði. Umfram allt
mundi líf þeirra eignast hjá honum nýjan tilgang og inni-
hald. Þeir ættu að þjóna honum í kærleika, bera honum
vitni og breiða ríki hans út til annarra allt til ystu endi-
marka jarðarinnar og að lokum ættu þeir bjarta von út yfir
gröf og dauða, von um eilíft dýrðarríki Guðs.
Menn hafa reynt að þessi fyrirheit hans hafa staðist.
Þúsundir og aftur þúsundir hafa eignast nýtt líf fyrir sam-
félagið við hann.
Þegar Jesús kvaddi lærisveina sína með þessu boði og
fyrirheitum var náð stórum áfanga í hjálpræðissögunni.
Síðan eru nú aftur liðin nálega 2000 ár og nú bíða læris-
veinar endurkomu hans og fullkomnunar ríkisins.
Áður en Jesús skildi við lærisveinana forðum ræddi
hann ítarlega um endurkomu sína við þá, m.a. í endur-
komuræðu sinni sem er skráð í 24. - 25. kapítula
Matteusarguðspjalls. Þá skýrði hann okkur frá ýmsum
táknum sem ættu að minna okkur á endurkomu hans og
búa okkur undir að taka fagnandi á móti honum.
1. Hann talaði um náttúruhamfarir. Þær hafa oft gengið
yfir vlða. Á þessari öld hafa þær verið risafengnar.
Hefur verið áætlað að á þriðju miljón manna hafi
farist í náttúruhamförum það sem af er 20. öldinni.
2. Hann talaði um ofsóknir sem kristnir menn mundu
mæta. Þær voru þá á næstu grösum. En þær mestu
ofsóknir, sem kristnir menn hafa mætt, hafa átt sér
stað nú á 20. öldinni.
3. Hann talaði um villu og falsspámenn sem munu
sundra og tvístra hópi hinna trúuðu. Jesús lagði rika
áherslu á að allir sem tryðu á hann ættu að vera eitt
(Jóh. 17.21). Postular hans lögðu ríka áherslu á sam-
félag hinna trúuðu og nauðsyn þess að rækja sinn
eigin söfnuð (Hebr. 10:25) Hætta sundrungar hefur
ávallt vofað yfir kristnum söfnuðum en sjaldan meir
en nú á 20. öldinni. Grónir og blómlegir söfnuðir eru
klofnir og nýir söfnuðir eru stofnaðir hver eftir annan
og þeir klofna jafnvel aftur á ný. Allt eru þetta alvar-
leg tákn sem Jesús bendir á í sambandi við hina
síðustu tíma fyrir endurkomu sína (Matt. 24:4-5).
4. Hann talaði um að þeir mundu heyra um hernað og
hernaðartíðindi. Þau tíðindi hafa heyrst um allar aldir
18