Bjarmi - 01.02.1997, Blaðsíða 8

hafa sjálfstæða kristniboðshreyfingu
innan kirkjunnar. Á síðustu árum hefur
Kristniboðssambandið lagt áherslu á
vaxandi tengsl við söfnuði og það tel ég
mjög af hinu góða. Virk þátttaka í
kristniboði er auðgandi fyrir kirkju
Krists.“
.JVuðvitað er það helgasta frumskylda
kristins manns að styðja kristniboð og
fylgja orðum meistara síns, að gera allar
þjóðir að lærisveinum. Það má ef til vill
segja að íslenska kirkjan hafi ekki
sinnt þessu sem skyldi en nú er vax-
andi skilningur í kirkjunni. Það hefur
verið unnið markvisst í þessum málum
og kirkjuráð hefur komið með tillögur.
Auðvitað er það sterkt að biskup hafi á
þessu máli mikinn og brennandi áhuga,"
segir sr. Guðmundur.
Við lifum á tímum menningarblöndunar
og talsvert ber á nýöld, „borgaralegum“
uppákomum og fleiru þess háttar.
Hvemig á væntanlegur biskup að bregð-
ast við?
„Fjölhyggja og menningarblöndun eru
eðlilegar afleiðingar nútíma lýðræðis og
frelsis. Eina svar kirkjunnar er að reyna
að koma sem best til móts við þarfir
almennings i trúarefnum, til dæmis
með aukinni fjölbreytni í helgihaldi og
safnaðarlífi. Einu tilvikin þegar biskup
á að skipta sér af nýhreyfingum í trúar-
efnum er þegar þær ganga á svig við
almennt siðferði,” segir sr. Halldór.
„Biskup er andlegur hirðir kirkjunn-
ar og þess vegna hvílir skylda á honum
að vera málsvari þess hvað kristin trú
Unnur Halldórsdóttir, djákni og kennari:
I
„Við purfum pvert á
móti að láta rödd
kirkjunnar heyrast betur
og setja boðskapinn fram
á sýnilegri hátt. Þar er
ég ekki síst að hugsa um
kærleikspjónustuna."
snýst um. Hann getur þurft að leiðrétta
þann misskilning að hvað sem er rúmist
innan kristinnar trúar. í þessari menn-
ingarblöndu er besta svar kirkjunnar
lifandi starf, að gera sig sýnilega, vera
trúverðug í þeirri boðun og þjónustu
sem henni er falin. Ég mæli ekki með
skæruhemaði heldur að fólk fái að vita
fyrir hvað kirkjan stendur," segir Þórar-
inn.
„Ég hef ekki trú á að væntanlegur
biskup geti bmgðist við með boðum eða
bönnum. Nýöldin ber þess kannski vott
að fólk sé leitandi og hlutverk kirkj-
unnar er að mæta þvi með boðun sinni
um Krist krossfestan og upprisinn,"
segir sr. Guðmundur.
„Fjölhyggjan er til staðar hvort sem
okkur líkar betur eða verr,“ segir Unnur.
„Sá sem tekur við biskupsembættinu
þarf auðvitað eins og við öll að viður-
kenna fjölhyggjuna í menningu okkar
án þess að agnúast út í þá sem boða
aðra siði eða fara aðrar leiðir en kirkj-
an. Miklu frekar á að nota tækifærið og
leggja áherslu á það sem kirkjan hefur
fram yfir. Boðskapur kirkjunnar á erindi
við alla og við þurfum ekki að vera
hrædd þótt aðrar raddir heyrist í þjóð-
félaginu. Við þurfum þvert á móti að
láta rödd kirkjunnar heyrast betur og
setja boðskapinn fram á sýnilegri hátt.
Þar er ég ekki síst að hugsa um kærleiks-
þjónustuna."
Sumir kvarta um skoðanaleysi kirkj-
unnar og segja að hún andmæli aldrei
neinu og sé alltaf „þæg“. Á biskup að