Bjarmi - 01.02.1997, Blaðsíða 13

Ragnhildur Asgeirsdóttir
Þorsgotu
hópurinn
Trúfastur hópur kvenna hefur
komiö saman um árabil
Bænin er mikilvægur þáttur í
kristilegu starfi og í raun er
hún undirstaða þess að kristi-
legt starf geti vaxið. í bæninni
er komið fram íyrir Drottin Guð, hann
ákallaður og beðinn um að leiða starfið
og allar greinar þess, kalla fólk til starfa
og gefa ríkulegan ávöxt. Starf í kristinni
kirkju fer ekki fram í krafti þeirra manna
sem það vinna heldur einungis fyrir
kraft Guðs, en sá kraftur fæst ekki nema
fyrir bæn. Bænastarf er starf sem oftast
fer fram í kyrrþey. Mörgum finnst kannski
sjálfgefið að einhver sé íyrir hendi til að
sinna bænaþjónustunni og að hún eigi
sér stað sjálfkrafa án þess að nokkuð sé
íyrir haft. Bænin felur þó í sér þjónustu
sem Guð kallar einstaklinga til. Hann
kallar fólk til bæna, gefur því bænar-
anda og fólk finnur sig knúið til að biðja
fyrir ákveðnum bænarefnum.
Bænir fólks geta farið fram í einrúmi
eða þar sem fleiri koma saman og eiga
bænasamfélag. Trúfastur hópur kvenna
hefur komið saman um árabil á heimili
Vilborgar Jóhannesdóttur á Þórsgötu 4
í Reykjavík. Upphaflega kom kona að
nafni Ólafía Eiríksdóttir að máli við
Margréti Þorkelsdóttur á Akri við
Bræðraborgarstíg árið Í938 og bað
hana að leiða Biblíu- og bænasamfélag
fyrir nokkrar konur úr KFUK. Þessar
konur, sem reglulega tóku að hittast,
mynduðu bænahóp sem starfaði í 40
ár.
Starfi þessara kvenna hefur verið
haldið við þar sem að þeim gengnum
tóku við aðrar konur sem fundu sig
knúnar til að halda starfinu áfram.
Hópinn í dag skipa m.a. dætur Mar-
grétar, Kristín og Steinunn Pálsdætur,
Kristín Guðmundsdóttir og systurnar
Kristín og Vilborg Jóhannesdætur en
einnig var með í hópnum Sigríður Sand-
holt sem nú er látin.
Markmið hópsins hefur verið að biðja
fyrir öllu starfl KFUM og KFUK sem og
kristniboðsstarfi bæði hér heima og
erlendis og komu þær konur saman í
fyrstunni vikulega fyrir aðaldeildarfundi
KFUK. Þórsgötuhópurinn var með að-
setur sitt til langs tíma í húsi KFUM og
KFUK við Amtmannsstíg 2B en þegar
þau húsakynni voru seld fluttist starfið
á Þórsgötu 4.
Fulltrúi Bjarma sótti þær konur heim
á Þórsgötuna og fékk að vera með á
einni bænastund. Bænarefnin, sem lögð
eru fram, koma úr ýmsum áttum. Beðið
er fyrir starfi KFUM og KFUK í hverri
mynd sem það birtist, kristniboðsstarfi
og kristilegu starfi almennt. Beðið er fyrir
sjúkum og þeim sem eiga í erfiðleikum,
ráðamönnum þjóðarinnar og íslensku
þjóðinni allri. Þær nefna bænarefnin
hvert af öðru og biðja fyrir einu og sér-
hveiju.
Guð þekkir bænarefnin, þekkir þá
einstaklinga sem beðið er fyrir og sam-
huga í bæninni leggja þær einstaklinga
og málefni fram fyrir Guð. Þær leggja
áherslu á nærveru Krists í bæninni og
mikilvægi þess að vera í einum anda.
Orð Jesú Krists um bænina eru þeim
leiðarljós þar sem hann ítrekar að hver
sú bæn sem tveir eru einhuga um á jörðu
muni faðirinn á himnum veita og að hvar
sem tveir eða þrír eru samankomnir í
nafni hans þar sé hann mitt á meðal.
Oftsinnis er haft samband við þær og
þeim sagt frá bænasvörum og hvernig
fólk hefur fengið að skynja blessun Guðs
og nálægð. Slíkar fregnir fylla þær gleði
og þakklæti til Guðs sem þær tjá hon-
um í bæn.
Þessar konur eru hógværar og auð-
mjúkar að sinna þeirri þjónustu sem
Guð hefur kallað þær til. Þær sjálfar
segja svo frá: „Það er óendanlega mikil
blessun fyrir okkur að fá að eiga þetta
bænasamfélag saman, það glæðir okkar
eigið bænalíf og vekur okkur til að
fylgjast náið með fólki sem í kringum
okkur er. Við lítum á okkur sem verkfæri
i þjónustu Guðs, þar sem við vinnum
ekki verkið heldur Guð og þvi er dýrðin
hans“.
„En honum, sem í oss verkar með
krafti sínum og megnar að gjöra langt
fram yfir allt það, sem vér biðjum eða
skynjum, honum sé dýrð í kirkjunni og
í Kristi Jesú um öll æviskeið, öld eftir
öld. Amen" ( Ef. 3:20-21 ).