Heima er bezt - 01.02.1987, Qupperneq 10

VI
— Nú langar mig til að forvitnast um það, hvort von sé á
nýrri ljóðabók frá þér. —
— Ég er með handrit, sem kemur út í haust. Þá ljóðabók
tel ég framhald af tveim síðustu bókunum, Tíund og
Kertaljósinu granna. Ég hef reynt að koma mér niður á þau
vinnubrögð, sem ég bryddi upp á þar. Annars legg ég ekki
áherslu á feril milli bóka, heldur á hvert kvæði um sig.
„ Vefurinn sífelldi“ verður heiti þessarar bókar. Það er
tákn lífs og dauða. Og þarna er trúarlegur strengur þáttur í
náttúrusymbolisma. Öll kvæðin eiga að vera táknræn.
Stundum munu menn leggja rangt út af þeim, t.d. þjóðfé-
lagslegum kvæðum. Ég ólst upp við Biblíulestur og það
ræður oft vali yrkisefna. En ég hygg að ég hafi sömu af-
stöðu til Biblíunnar og Mannkynssögunnar. Annars eru
kvæðin mest um sjálfan mig og það er flókið mál. Skáld
getur ekki ort nema um það, sem það þekkir og það verður
að gæta þess að afmarka skoðun sína en flækja hana ekki í
áróðri. Áróður á engan rétt á sér í kvæðum, jafnvel þótt
hann sé listrænn. En skáldskapur á að spegla sálarlíf. —
Það er farið að bregða birtu vestast i Vesturbænum og
því er tími kominn til að kveðja að þessu sinni, þótt margt
sé ósagt. Við rísum úr sætum og Helgi segir um leið:
— Annars hef ég áhyggjur af einu. Já, mér er í huga eins
konar byggðastefna í bókmenntum og listum. Grunar mig
að hlutur dreifbýlis sé þar að rýrna. Því ætti að mæta með
því, að gera listamönnum kleift að setjast að annars staðar
en í Reykjavík. Það verður að mynda líflínu, til þess að það
fáist út úr landinu, sem til stendur. Okkur hefur borið af
leið. Hér fyrrum sátu listamenn víða og ríkið lét þá t.d. fá
hægar stöður við bókasöfn. Þar má nefna Magnús Ás-
geirsson í Hafnarfirði, Davíð Stefánsson á Akureyri og
Guðmund Hagalín á ísafirði. Nú Sigvaldi Kaldalóns var
suður á Reykjanesi, Gunnar Gunnarsson á Skriðuklaustri
og Eyþór Stefánsson er ennþá á Sauðárkróki. Listamenn
eru margir hverjir háðir átthögum sínum. Við munum
viðhorf Davíðs Stefánssonar. Hann hefði orðið annað
skáld hér fyrir sunnan. Væri ekki ráð að það skilyrði fylgi
heiðurslaunum, að listamennirnir, sem þau fá, flytji aftur
til átthaganna. Þannig myndi t.d. Jón úr Vör flytjast vestur
á Patreksfjörð eða til ísafjarðar, Hannes Pátursson og
Indriði G. Þorsteinsson norður á Sauðárkrók o.s.frv. Ég
held að rétt sé að huga að þessu. —
Og þegar við kveðjumst frammi á stigaskörinni hrannast
órædd áhugaefni upp og gefa tilefni til annars fundar,
annað hvort hér vestast í Vesturbænum eða norður við
Eyjafjörð; kannski á Stokkseyri.
46 Heimaerbezt