Heima er bezt - 01.02.1987, Page 21

Fróðskaparsetrið, Náttúrugripasavhið, Jarðfrpðissavnið, Forn-
minnissavnið, Fiskirannsóknarstovan, Heilsufróðilig Starvs-
stova, Landsskjalasavnið.
málfræði. En þessu til viðbótar væri hægt að gera grein
fyrir störfum hinnar opinberu málnefndar, sem skipuð var
árið 1985 og er hliðstæða hinnar íslensku málnefndar, sem
þú þekkir. Ég á sæti í málnefndinni og geri mér grein fyrir,
að hér vinnst ekki tími til að fjalla um mikilvægt hlutverk
hennar og verkefni og áform. —
— Ég samþykki það, enda er svo ótal margt, sem við
gætum vikið hér að. En að lokum spyr ég Jóhan Hendrik
um aðrar deildir við Fróðskaparsetrið.
— Þar er bæði Náttúruvísindadeild og fyrsti hluti guð-
fræðideildar. Þá eru haldin kennaranámskeið, almenn
kvöldnámskeið og fyrirlestrar fyrir almenning. Auðvitað er
hægt að skilgreina háskólastarf í Þórshöfn í löngu og ýtar-
legu máli, en ég hygg að við verðum að láta hér staðar
numið í dag að minnsta kosti. —
Sögulok
Það er liðið á daginn og ekki væsir um okkur hjá Jóhani
Hendrik og Birnu. Kvöldverður er framreiddur og að
honum loknum bíður okkar góð skemmtun á flötinni ofan
við reykstofuna fornu í Kirkjubæ. Þar ætlar dansflokkur
frá Sogni í Noregi að stíga þjóðdansa við margbreytilegt
spil fiðlunga. Frá þeirri góðu og rómantísku skemmtun
verður ekki greint hér, né bráðskemmtilegu ferðalagi
norður um Straumey næsta dag, þar sem við hittum m.a.
Jakobínu Poulsen lækni, áttræða heiðurskonu, sem var við
nám við Háskóla íslands um svipað leyti og við Jóhan fyrir
meira en aldarfjórðungi. Hún býr í 130 ára gömlu húsi í
Saksun nyrst á eyjunni með tveimur ærslafullum hundum
og þýðir kristilegar bókmenntir. En vera má að síðar gefist
tækifæri til þess að rifja upp þá ferðasögu og jafnframt að
greina nánar frá þróunarsögu færeyskrar tungu. En þess er
rétt að geta að vinur okkar, Jóhan Hendrik Poulsen, var
útnefndur prófessor við Fróðskaparsetrið í byrjun desem-
ber s.l. — Bolli Gústavsson.
Athugasemd
við tvœr vísur
í nóvemberhefti Heima er bezt 1986 er ágætt viðtal Bolla
Gústavssonar, sóknarprests í Laufási, við Hermann Þor-
steinsson, framkv.stjóra og formann bygginganefndar
Hallgrímskirkju í Reykjavík. Þar eru prentaðar tvær vísur,
sagðar vera eftir ömmu Hermanns, Guðrúnu Þorsteins-
dóttur. Vísur þessar eru ekki rétt með farnar. í viðtalinu
kom fram að Guðrún hafi verið vel hagmælt. Það er rétt, en
Ágúst var það líka eins og sjá má af síðari vísunni, sem er
eftir hann og kveðin til dóttur þeirra Svöfu. Þau Guðrún og
Ágúst, sem hét fullu nafni Guðjón Ágúst, slitu samvistir og
fóru börn þeirra í fóstur til náinna skyldmenna, flest eða öll
að ég hygg. Svafa fór í fóstur til móðursystur sinnar, Rósu í
Öxnafelli. Svafa giftist Stefáni Benjamínssyni og bjuggu
þau á Stekkjarflötum í Saurbæjarhreppi en fluttust til Ak-
ureyrar. Sonur þeirra er Þorsteinn Stefánsson, fyrrverandi
bæjarritari á Akureyri.
Fyrri vísan er eftir Guðrúnu og er kveðin til Þorsteins,
sem þá var í fóstri, e.t.v. á Sigríðarstöðum í Ljósavatns-
skarði, en þar bjó þá önnur móðursystir þessara systkina,
Elísabet, kona Skúla Kristjánssonar bónda þar:
Besti sveinn með blíða kinn
bauga- einn hjá lindum.
Elsku Steinninn er það minn
ennþá hreinn af syndum.
Síðari vísan er eftir Ágúst og er kveðin til dótturinnar
Svöfu, sem þá mun vera komin í Öxnafell. Vísan lýsir því
fremur raunum föðurins en telpunnar, sem mun hafa átt
þar gott atlæti. En rétt er vísan svona:
Munalandið mæðu snert
má ei vanda ljóðin.
Kysst í anda sæl þú sért
silkibandaslóðin.
Og nánar um ættfræði. Guðrún föðuramma okkar Her-
manns var fædd í Melgerði í Saurbæjarhreppi 30. ágúst
1844, dáin 9. maí 1897, Þorsteinsdóttir bónda þar, f. 1807,
dáinn 11. apríl 1873, Sæmundssonar, Jónssonar. En föður-
afi okkar, Guðjón Ágúst, var bóndi að Torfufelli í Saur-
bæjarhreppi, f. 3. ágúst 1851, dáinn 17. janúar 1924, Jón-
assonar bónda að Þórustöðum í Kaupangssveit og síðar á
Breiðabóli, f. 11. maí 1788, dáinn 23. sept. 1854, Þorleifs-
sonar bónda á Silastöðum í Glæsibæjarhreppi, f. 1751,
dáinn 15. janúar 1805, Arnfinnssonar, Jónssonar.
Með þökk fyrir birtinguna.
Kópavogi, 17. febrúar 1987
Þorkell Skúlason.
Heima er bezt 57