Heima er bezt - 01.11.1995, Qupperneq 15

„Miðstöðvarborðið“ á Seyðisfirði
1926.
með morsetækjum. Sambandið var
oft truflað af talsímastöðvum, sem
skiptu línunni og rufu þannig sam-
bandið milli ritsímastöðvanna.
Á árunum 1907-1908 var því lögð
sérstök ritsímalína úr 42 mm járn-
þræði milli Seyðisfjarðar og Reykja-
víkur. Frá upphafi störfuðu á Seyðis-
firði tvær stöðvar undir sama þaki,
ritsímastöð Mikla norræna símafé-
lagsins og Landssímastöðin.
Samkvæmt samningi við Mikla
norræna skyldi stöðvarstjóri beggja
stöðvanna vera starfsmaður þeirra og
því danskur en stöðvamar að öðru
leyti lúta hvor sinni yfirstjórn.
Fyrsti stöðvarstjórinn á Seyðisfirði
var J.R Trap-Holm, sem kom til
Seyðisfjarðar 1906 til undirbúnings
en tók því næst við stjóm beggja
stöðvanna. Jafnframt komu til Seyð-
isfjarðar fjórir danskir símritarar.
Einn þeirra var R. Bruhn. Hann giftist
Dagmar Wathne, sem var fyrsta tal-
símastúlkan við Seyðisfjarðarstöðina.
Fjórir Islendingar höfðu verið send-
ir til Danmerkur til þess að nema sím-
ritun. Það voru Bjöm Magnússon,
síðar símstjóri á ísafirði, og Halldór
Skaptason, síðar endurskoðandi
Landssímans á aðalskrifstofunni í
Reykjavík.
Gert hafði verið ráð fyrir að tveir
símritarar Mikla norræna á Seyðis-
firði væru íslendingar. Voru því strax
um haustið teknir tveir nemar við
sæsímann. Voru það Þorsteinn Gísla-
son, síðar símstjóri á Seyðisfirði, og
Gísli Lámsson. Þorsteinn réðst þó til
Landssímans þegar að námi loknu, en
þar hafði skapast þörf fyrir fleiri sím-
ritara. Gísli Lárusson og Björn Olafs-
son vom síðan ráðnir hjá Mikla nor-
ræna.
Bjöm hafði numið við símritara-
skóla danska ritsímans og síðan starf-
að í Newcastle. Hann starfaði síðan á
Seyðisfírði til 1924, þegar Snorri Lár-
usson símritari tók við starfi hans.
Þegar Landssíminn var opnaður,
voru eftirtaldar stöðvar opnaðar í
Seyðisfjarðarumdæmi: Vopnafjörður,
Hof í Vopnafirði og Egilsstaðir. Enn-
fremur Reyðarfjörður og Eskifjörður,
Hannes Hafstein ávarpar mann-
fjöldann, 29. september 1906, við
opnun Landssímans til
almenningsnota.
sem voru einkastöðvar við línu Tul-
iniusar.
Nokkrir einstaklingar stofnuðu fé-
lag um lagningu innanbæjarsíma á
Seyðisfirði og komu upp símakerfi
haustið 1906. Skiptiborðið var fyrir
25 númer, en símnotendur voru rúm-
lega 20.
Landssíminn tók við einkasímanum
eftir tvö ár.
Árið 1907 var lögð talsímalína milli
Seyðisfjarðar og Mjóafjarðar með
stöð í Firði. Ennfremur var opnuð
stöð á Fossvöllum, og höfðu Foss-
vallamenn eftirlit með línunni
yfir Smjörvatnsheiði til Vopna-
fjarðar. Einnig var þá lögð tal-
símalína frá Eskifirði til Norð-
fjarðar. Var það gert á vegum
hlutafélags í Norðfirði með
einkaleyfi frá Landssímanum.
Árið 1908 var lögð talsímalína
frá Eskifírði til Fáskrúðsfjarðar
með sæsímastreng yfír Reyðar-
fjörð. Árið 1914 var komið á tal-
símasambandi milli Vopnafjarðar
og Þórshafnar með stöðvum á
Þórshöfn og Bakkafirði. Árið
1924 náði síminn loks að Höfn í
Homafírði. Síminn
hefur síðan haldið
áfram að þróast og
nær nú til flestra
heimila í sveit og
þéttbýli og er löngu
talinn ómissandi
hverjum manni.
Símamálið mætti
þó í upphafi meiri
og harðari mót-
stöðu en nokkurt
annað mál, sem
komið hefur til
meðferðar á Al-
þingi.
O. Forberg var
fyrsti landssíma-
stjórinn en J.P.
Trap-Holm stöðvar-
stjóri beggja stöðvanna á Seyðisfirði
frá 1906 til 1910, þegar R. Tönnesen
tók við og gegndi starfinu til 1916.
Tönnesen var mjög góður tæknimað-
ur og vinsæll af starfsmönnum.
Árið 1916 varð C. Groneman
stöðvarstjóri Seyðisfjarðarstöðvanna
og gegndi starfínu til 1919. Frá 1919-
1926 var Knud Christiani stöðvar-
stjóri á Seyðisfirði, en þá tók Þor-
steinn Gíslason við, og var hann
fyrsti Islendingurinn, sem því
gegndi.
Heimildir:
Elelctron, Símablaðið og Isl. tekniske
udvikling eftir J. Krabbe.
Ljósm.: Minningarit Landssíma Islands
1926.
síQb
Heima er bezt 371