Æskan - 01.03.1966, Qupperneq 35

I’að eru nú rúm 50 ár síðan
eK sendi Æskunni fyrsta ljóð
til birtingar, en það var
'°rið 1914. Birti svo Æskan af
°K til eftir mig ljóð og stökur
undir nafninu Bragi, og mun
’’1afgt gamalt fólk minnast
Pess. Nú þegar ég er kominn á
ef,'i ár finnst mér rétt að láta
'aðinu í té ljóð og stökur og
það með sérstakri ánægju.
‘®í,kuna hef ég séð og Iesið frá
yrjun, en á því miður of Iítið
henni. Hálfsystir mín, Mar-
i?ret Jónsdóttir skáldkona, var
J”u 14 ára skeið ritstjóri blaðs-
’ns eins og kunnugt er. Óska
**v° Æskunni og æskulýð ís-
■’uds alls velfarnaðar og bless-
u”ar guðs.
BRAGI JÓNSSON
frá Hoftúnum.
v
Hvar er guð?
f>”ð er þar sem geislabál
Króður vermir nýjan.
u® er þar sem göfug sál
Kiieðir kærleik hlýjan.
V
fyrirgefum.
^’erleiksmildin megnar að
''’ýkja harðan sefa,
vér lærum eitt og það
Pr að fyrirgefa.
V
barn.
j^essað litla barnið mitt
' essun drottins hljóttu,
l' ossað veri brosið þitt
U'ði á degi og nóttu.
orn.
eymast ævi örðug kjör,
ii;,ar l’rautir flýja,
'itið
karn með bros á vör

Jo**i faðminn hlýja.
raSi Jónsson frá Hoftúnum.
Til lesendanna.
JíltstJópl ÆSKUNNAR óskar
U 11 Kóðu samstarfi við lesend-
H faðsins. Sendið blaðinusög-
j„ ’ ‘erðaþætti, visur, ljósmynd-
], 0g allt sem ykkur dettur i
ll(í' komi blaðinu að gagni.
l)n]flAsltriftin er ÆSKAN, póst-
Í4, Reykjavik.
85. Sjálfsagt befði skrímslið fegið viljað
losna við mig, af þvi að ég hlaut að valda
því magapinu, er frá leið. Ég hafði nóg svig-
rúm, svo að ég sparkaði í kringum mig og
barðist um á hæl og lmakka og lél öllum ill-
um látum.
8ö. En ekkert virtist falla skepnunni eins
illa og binn braði fótaburður minn, er ég
reyndi skozkan dans. Þá öskraði bún ógurlega
og reis liálf upp úr sjónum. Þetta sáu menn
af ítölsku kaupfari, er sigldi framhjá, og skutl-
uðu þeir ófreskjuna lil bana.
87. Jafnskjótt og ófreskjan bafði verið inn-
byrt, heyrði ég skipverja stinga saman nefj-
um um það, hvernig þeir ættu að skera hana
til þess að fá úr henni sem mest af lifur. Jafn-
skjótt og ég sá örlitla glætu, kallaði ég út til
þeirra eins hátt og röddin leyfði, og bað þá
að hleypa mér út.
88. Það er alveg ókleift að lýsa þeirri af-
skaplegu undrun, sem skein út úr svip skip-
verja, þegar ég skreið út úr ófreskjunni. Sleg-
ið var strax upp stórveizlu um borð mér til
heiðurs.
8Í). Eftir þessa veizlu, sem stóð fram á
nótt, gekk ég til hvílu og svaf alla nóttina, en
næsta morgun, þegar ég kom á fætur, var
komið afspyrnurok, og síðan fellibylur.
Sendið nafn og heimilisfang ásamt greiðslu til Flugþáttar Æskunnar,
pósthólf 14, Reykjavík. Merkið umslagið með F.27.
131