Æskan - 01.01.1970, Qupperneq 18

ftir að þau skildu við þennan hjálpsama póstmann tók
ekki langan tíma að komast til gistihússins og ganga
frá nauðsynlegum upplýsingum varðandi gistinguna. Þau
skrifuðu öll nöfn sín í stóra bók en síðan var haldið til herbergj-
anna, sem voru lítil en mjög þokkaleg, og þau Jóhanna og Jó-
hann voru bæði viss um, að þarna myndu þau sofa og hvílast
vel. En það var ekki nærri því komið að háttatíma. Dagurinn
varla nema hálfnaður. Nú loksins var hið mikla og langþráða
ævintýri að renna upp: Sjálf heimsóknin á æskustöðvar ævintýra-
skáldsins H. C. Andersens. Allt var þetta likast einu ævintýri, allt
frá því að þau lögðu af stað að heiman. Það var jafnvel spurn-
ing hvort þetta sem þau voru að reyna og upplifa jafnaðist ekki
á við sum ævintýri sem þau höfðu lesið.
Þau hvíídu sig um stund á gistihúsinu en héldu síðan út í bæ-
inn, fyrst til þess að fá sér að borða og síðan til þess að skoða
hús H. C. Andersens. Inni á litlum veitingastað í næsta ná-
grenni við hótelið var kyrrt og rólegt en borð svignuðu undir dýr-
um krásum. Þau voru samt ekki í þeim hugleiðingum að snæða
stóra máltíð að svo stöddu, heldur varð hið danska smurða brauð
fyrir valinu ásamt vínarbrauðum og mjólk. Eftir göngu um mið-
borgina komu þau að litlu húsi gulmáluðu. Þetta var æskuheimili
Hans Christians Andersens. Á veggnum var spjald sem gaf til
kynna hvaða hús hér væri um að ræða. Að öðrum kosti hefðu
ferðalangarnir tæp-ast fundið það. Byggt hefur verið við þetta
gamla og fallega hús, sem er aðeins ein hæð og ris. Sem fyrr
segir er það gult að lit, en á þaki er rauð skífa. Vart getur að
líta friðsamlegra hús og fallegra í þessum gamla, rólega stil,
en inrigangurinn í sjálft safnið er um viðbygginguna, sem samt
stingur örlítið í stúf við það sem fyrir er. í gamla húsinu voru
herbergin mjög litil, svo sem gefur að skilja, og lágt undir loft.
Bjálkar voru í loftum og við veggi stóðu kassar með alls konar
prentuðum ritum og handritum og einnig ýmsu úr búi foreldra æv-
intýraskáldsins. Þarna voru einnig teikningar, sem H. C. Andersen
hefur gert. í sýningarkössunum var mikill fjöldi handrita og frum-
rita, m. a. kvæði ort til myndhöggvarans Thorvaldsens, sem þau
Jóhanna og Jóhann vissu að var af íslenzku bergi brotinn. Faðir
hans var Skagfirðingur. Á veggjunum voru myndir af skáldinu,
sem málaðar hafa verið af honum á ýmsum aldursskeiðum, og
einnig myndir af vinum hans. Þessar myndir átti H. C. Andersen
og hafði á heimili sínu m. a. mynd af söngkonunni frægu og
fögru Jenny Lind. Þarna voru blævængir af ýmsum gerðum sem
Jóhanna hafði sérlega mikinn áhuga fyrir, en sumar teikning-
arnar fannst henni ekki sérlega mikið til um. Eitt af þvi sem
vakti athygli barnanna voru myndir sem H. C. Andersen hefur
klippt út. Þessar myndir eru af ýmsum ævintýrapersónum og ýms-
um íarartækjum, sem kannski hafa aldrei verið til, svo sem fieki
með stóru húsi á, og það var stráþak á húsinu. Einnig ævintýra-
hallir í austurienzkum stíl og sumt sem ekki er auðvelt að geta
sér til um hvað er. Þarna er einnig mikið af þurrkuðum blómum
og jurtum, sem hann safnaði á ferðum sínum, þvi H. C. Andersen
Eftir að hafa skoSaS safn-
iS héldu þau ferSafélag-
arnir í göngu urrt nágrenn-
iS. Hér eru þau Jóhanna,
Sveinn og Jóhann. Veit-
ingastaSurinn „Undir lindi-
trénu“ er í baksýn, en
æskuheimili ævintýra-
skáldsins tii vinstri.
18