Æskan - 01.02.1970, Qupperneq 9

Kóngurinn talar við börnin.
hann hafa verið of lengi, opnaði hún hurðina og kallaði:
,,Flýttu þér, drengur. Við megum engan tíma missa.“
Síðan héldu þau öll af stað.
Leið svo fram eftir degi, og kóngur kemur heim.
Hann gekk inn í höllina. Hann bjóst við þ'ví að sjá
börnin sín eins og venjulega. En ekkert þeirra birtist.
Hann stanzaði andartak. Hélt, að þau væru ef til vill í
feluleik. En ekkert þeirra gaf sig fram.
Hann gekk áfram inn í viðhafnarstofuna. Þjónar hans
tóku þar á móti honum. Kóngur var þreytulegur á svip.
Hann grunaði, að ekki væri allt með felldu.
Hann gekk rakleiðis til herbergis síns. Hann vildi ekki
!áta neinn trufla sig.
Síðan settist hann við borðið sitt og horfði um her-
bergið.
Þarna voru leikföngin. Dúkkurnar, bílarnir, bangsarnir,
bækurnar, kubbarnir, litlu húsin, handbrúðurnar, útskornu
stafirnir---------
Hvað var þetta annars? Hann stóð upp og nuddaði á
sér augun. Hann var þreyttur. En sá hahn ofsjónir?
Hann gekk að horninu, þar sem útskornu stafirnir voru
venjulega í röð og reglu. Nú virtist þar allt á tjá og
tundri.
Hann leit aftur yfir dótið. Nú sá hann greinilega, að
einhver hafði verið inni. Hann starði aftur é stafina. En
síðan gekk hann að sæti sínu hryggur I bragði. Hann
vissi ekki, hvað hann átti að halda.
Allt í einu nam hann staðar. Hann sneri sér við og
rannsakaði stafina að nýju. Hann sá fljótlega, að þeim
hafði verið raðað saman. Og þegar hann flutti annan
hvern staf fram, sá hann, að þeir mynduðu orð. Hann
f|ýtti sér að lesa:
Elsku pabbi.
Okkur þykir enn vænt um þig. Mamma sagði,
að þú værir svikari. Við trúum því ekki. Hún fer
með okkur------------
En svo stóð ekki meira. Sá, sem hafði gert þetta, hlaut
að vera hugmyndaríkur. En hann hafði ekki haft tíma til
þess að gera meira. Og þó.
Kóngurinn leit nú á brúðurnar. Lítil stúlka stóð við
hliðina á tignum manni. Það var að vísu einn af vitring-
unum frá Austurlöndum. Stúlkan benti með hendinni. Hann
leit lengra og sá Ijótan kóng milli trjánna.
Kóngurinn þaut strax á dyr. Hann þekkti Skógarkóng-
inn. Hann vissi, að hann hafði áður ginnt konu hans. Hann
tók nú hest sinn og fór geyst.
Eftir nokkra leit fann hann börnin sín. Þau voru aðfram
komin af þreytu og þorsta. En móðir þeirra hafði farið á
undan þeim. Hún var horfin.
Urðu nú miklir fagnaðarfundir. En kóngurinn sagði við
börnin sfn: „Þið hafið reynzt mér vel, börnin mín. Mér
þykir ekki minna vænt um ykkur en áður. Ég þykist vita,
drengur minn, að þú hafir bjargað systkinum þínum með
hugkvæmni þinni.“
En elzti sonur hans bætti við: ,,Þú kenndir okkur að
hugsa, pabbi."
Hann leit á þau og sagði: ,,Já, börnin mín. Auðvitað
hefðum við kosið að hafa móður ykkar hér líka. — Og
þó að ég sé stundum þreyttur og geti orðið reiður, skilur
kærleikurinn allt. Við þurfum að læra að elska mennina."
Fóru þau síðan öll heim í höllina og lifðu lengi. En
börnin þroskuðust áfram og unnu landi sínu og þjóð
mikið gagn.
Þórir S. GuSbergsson.
ÆSKAN
Árgangurinn kostar aðeins 300 krónur. —
ÆSKAN er stærsta og fjölbreyttasta barna-
og unglingablaðið á islandi. —
Upplag ÆSKUNNAR er nú 17 000 eintök.
73