Æskan - 01.04.1976, Blaðsíða 47

■ Já, og þú aettir líka að gæta
u siálf> að vera ekki að fjasa
0 betta við kunningjakonumar.
9 ef þú segir henni móður þinni
um þetta, þá þarftu ekki að
v ^Sa rneira um kápuna, sem þú
Urrs að skoða í gær. Þú þarft held-
er ekki að horfa svona á mig, ég
skj^^611 van9efinn. Ölium getur
sín ^Biaðar Þungbúinn í blöðum
hé^íJ1^ Nei’tölumar Uúga ekki. Og
rj.r karnur fimmta spurningin: Frið-
ViihSiÖUndÍ’ NaPó,eon> Hans klaufi,
nJálmur keisari, Karl tólfti.
■ (Sigurviss): Hans klaufi.
(N' ^Apar eftir henni): Hans klaufi.
1 ,u biósf hann við að fá 10 stig
eins °9 hún).
B: Rokstyðjið það.
ég? Bni<styðja hvað? — Hver —
Rennl kinkar kolll.
• Hans klaufi var, — ja, hann
air S^.eini> sem reið á geithafri, en
jr hinir riðu á hestum.
• Hvílíkur þvættingur. — Þú
1 Ur hvorki upp né niður f þessu.
^ • Skakkt rökstutt. — Þó að Hans
a hafi verið nefndur, verð ég
vj.. íta svo á, að það hafi verið tii-
sJUn’ bar sem Þú gast ekki rökstutt
t ei.ið rétt. En nú færðu síðasta
hei|lf.æri® komast aftur í tölu
tr Vlta manna. Ég ber spurninguna
sjarn aft°r, svolítið breytta: Friðrik
°undi, Napoleon, Mjallhvít, Vil-
Jalmur keisari, Karl tólfti.
• (Leit til Maríu):Á ég eða þú
að svara?
®> Þú mátt víst reyna.
■ (Hátt og skýrt): Hans klaufi.
• Hann var alls ekki með núna.
aiv (®remjulega): Nú, það var
ejVa9.satt- — Það er ómögulegt að
eita huganum, þegar þið sitjið
°na yfir manni. Snúið ykkur frá
r snöggvast, svo að ég geti átt-
mi9. og þá skal ég áreiðanlega
svara rétt
Rau sneru undan.
■ (Einbeitti huganum): Napóleon.
^jallhvít.
• (f fáti): Rökstyddu svarið.
M: Mjallhvít var ævintýrapersóna,
en hitt voru allt lifandi menn.
V: Er þetta rétt hjá henni?
B: Það er rétt.
V: Það er þá ekki tekið gott og
gilt, þó að Napóleon væri einn af
þessum fimm, sem gekk með aðra
höndina undir vestisboðungnum?
B. (Hristi höfuðið): Nei. —
Mamma hefur fengið 150 stig, en
þú ert kominn niður í...
V: Mér stendur á sama um tölur.
Komdu með síðustu spurninguna,
svo að þessu Ijúki einhvern tíma.
B. (Les I nýju blaði): Rabarbara-
grautur, Volga, Saxelfur, Dóná,
Mississippi.
V. (Hugsar sig um).
M: Ég er tilbúin.
V: Má ég heyra þuluna aftur.
B: Rabarbaragrautur, Volga, Sax-
elfur, Dóná, Mississippi.
V. (Skrifar orðin niður): Ég er til-
búinn.
M: Jæja, hvað er það þá?
V: Það segi ég ekki. Ef ég segi
það, þá breytið þið bara svarinu og
rökstyðjið það öðruvísi, og svo
verður Mississippi talið rétt hjá þér.
M: Ég hef ekki nefnt Mississippi.
V: Nei, en heldurðu að ég viti
ekki, að þú ætlar að nefna það.
Mississippi er eina nafnið af þess-
um fimm, sem fjögur s eru í.
B: Þetta kemur prófinu ekkert
við.
V: Já, ég vissi það svo sem. En
ég læt ekki teyma mig þannig. Ég
held fast við Volgu, hve mikið, sem
þið staglist á Mississippi.
M: Það er rabarbaragrautur. Það
er eina fæðutegundin. Hitt eru allt
fljót. Hvernig getur þér dottið I
hug að það sé Volga.
B: Þetta er alger fjarstæða með
Volgu, pabbi. Hvernig viltu rök-
styðja það svar, pabbi?
V: Ja, Volga er eina orðið af
þessum fimm, sem verður að stúlku-
nafni, ef fremsti stafurinn er tek-
inn burt. En ég dæmi mér 10 stig
fyrir þessa spurningu, Benni, til
þes að ég fái að ganga frjáls og
verði ekki settur á fávitahæli, með-
Fiskisaga.
Stangaveiðimaður var að segja
frá veiðiför, og var hann spurður
hvort fiskurinn hefði verið gráðug-
ur í beituna.
„Gráðugur,” endurtók veiðimað-
urinn. „Hann var svo gráðugur, að
ég varð að feia mig bak við tré á
meðan ég setti maðkinn á öngul-
inn, til þess að hann rifi hann ekki
út úr höndunum á mér.“
Fiskana sjáiS þiS á myndinni,
en hvar er kafarinn?
an ég bíð eftir þvi að læknavísind-
in finni upp öruggt lyf til að auka
mönnum greind.
B: Greindarprófinu er lokið. Nið-
urstöður verða ekki birtar af viss-
um ástæðum.
Tjaldið
45