Æskan - 01.07.1976, Qupperneq 15

Ætlast er til að hinir ungu félagar klúbbsins séu
ekki aðeins áhugasamir knattspyrnumenn, heldur
góðir nemendur og virkir í félagsstörfum. Það sem
síðast var nefnt kemur einkum fram í því, að þeir
taka þátt í að byggja og gera við ýmis íþróttamann-
virki — að sjálfsögðu með aðstoð þeirra sem eldri
eru. Til dæmis hafa Leðurboltapiltar Volgogradhér-
aðs komið upp 319 fótboltavöllum og sett niður um
20 þúsund trjáplöntur.
Ýmsir reyndir knattspyrnumenn og kennarar þjálfa
strákana í sjálfboðavinnu. Þeir hafa einnig auga með
því að þeir siái ekki slöku við nám. Stundum er
beitt þeirri refsingu, að sá sem hefur verið slappur
í skóla fær ekki að spila með liði sínu fyrr en hann
tekur sig á.
Vellirnir og mörkin eru minni en hjá fullorðnum.
Hálfleikur er 30 mín. hjá yngri hópnum en 36 mln.
hjá þeim eldri og hléið er 10 mínútur. Boltinn er
léttur (320—369 gr.) og spilað er á strigaskóm.
Sigurvegararnir í fyrstu Leðurboltakeppni húsa-
garðaliða, götuliða, þorpsliða, sem fram fór 1965,
eru löngu fullorðnir menn og starfandi. Sumir helga
sig áfram fótbolta, aðrir hafa látið hann lönd og leið.
En allir geyma þeir sér f minni kappleiki þá sem

Sovétríkjunum er árlega efnt til keppni um
svonafndan Leðurbolta. Um þrjár milljónir
®tráka í 200.000 liðum taka þátt í þessu sérkenni-
e9a móti. Auðvitað eru ekki nema fá lið sem kom-
ast í úrslitakeppnina, sem haldin er síðustu vikur
SUfnarleyfa í skólum. Liðin, sem eru frá öllum sovét-
yðveldunum, keppa í tveimur aldursflokkum, 11—12
Sra og 13—14 ára. Undanúrslit og úrslit eru venju-
e9a haldin í tveimur borgum og vekja drjúga athygli.
^umum leikjum er sjónvarpað um allt land.
Hugmyndin að þessari keppni varð til 1964. Áttu
Par hlut að máli Komsomol, barnablaðið Píonerskaja
ravda, sem kemur út í 10 milljónum eintaka, og
sv° sovéska knattspyrnusambandið. Þessir aðilar og
[nar9ir aðrir stóðu að stofnun svonefnds Leðurbolta-
úbbs, sem skipuleggur þetta starf f samvinnu við
a- íþróttanefnd ríkisins og kennslumálaráðuneytið.
háðir voru um Leðurboltann og gáfu þeim svo mikið
f skemmtun, félagsskap og hressingu.
Væri ekki rétt að íslenskir aðilar, sem um þessi
mál fjalla hér, athuguðu þessa hugmynd? Með þess-
um hætti mætti skapa meiri áhuga á knattspyrnunni.
13