Æskan - 01.01.1986, Blaðsíða 34

Úr skólablaöinu Múöur Laugalandsskóli, Rangárvallasýslu
fA5T.
Astarkonan
Persónur: Frúin (F) Ástarkonan (Á)
Frúin liggur uppi í sófa og drekkur
súkkulaði úr gullbolla.
Astarkonan bankar.
F: Kom inn!
Á: Nei, hæ, ég veit ekki hvað ég á af
mér að gera.
F: Nú, af hverju ekki?
Á: Þú mátt ekki segja neinum en ég
er alveg að deyja úr ást.
F. Og út af hverju er það svona
slæmt?
Á: Þannig er mál með vexti að það
er svo ofsalega erfitt að ná í hann.
F: Nú, af hverju er það svona
erfitt?
Á: Það er af því að mamma hans og
Kötturirm og
músin
Einu sinni var köttur sem var
voðalega svangur. Hann var alveg að
deyja. Nokru síðar sá hann mús.
Hann læddist að henni. Þetta var
skrítið, músin hreyfði sig ekki. Hann
hljóp að henni og át hana. Oj, músin
var vond, þetta var gervimús. Og
upp frá þessu þorði hann aldrei að
éta mýs.
Ómar
pabbi vilja ekki láta hann giftast
mér.
F: Ég skal gefa þér ráð. Sko, þú
ferð í heimsókn til hans þegar
mamma hans og pabbi eru ekki
heima og svo verðið þið búin að gifta
ykkur þegar þau koma heim.
Á: Já, þau eru ekki heima núna og
nú fer ég.
F: Já.
Á: Bless!
F: Bless!
Nú gengur þetta svona. Þau giftast
og eignast börn og buru en ekki er
vitað hvað móðir og faðir herrans
hafa sagt.
Svarti-Pétur
Einu sinni var Hugrún að fara að
gefa svínunum. Þá heyrir hún mikið
baul. Hún skelfur eins og hrísla. Hún
snýr sér við og sér að Svarti-Pétur
(nautið) kemur á fullri ferð. Hún
hleypur heim eins og skrattinn sé á
eftir henni og hefur með naumindum
af að loka hurðinni en Svarti-Pétur
brýtur dyrnar. En allt í einu hrekkur
Hugrún upp. Sem betur fer var þetta
draumur. Þórunn.
Grár
vetrar-
dagur
Það er miðvikudagur í janúar,
grár og hversdagslegur vetrardagur.
Sólin skín inn um gluggana á
skólastofunni
og þrengir sér inn í augu þreyttra
nemenda.
Ljósbrún peysa ráfar um stofuna
og talar um eitthvað sem við skiljum
ekki.
Orðin, sem streyma frá ljósbrúnu
peysunni,
renna saman og minna á býflugnasuð.
En allt í einu hringir bjallan
og nemendurnir þjóta út:
Þá verður bjart aftur.
Ingibjörg Ósk Stefánsdóttir.
Á bókasafni
Það er gaman að lesa niðri á
bókasafni.
Ég labba niður á bókasafn.
Ég sé bækur á bókasafninu.
Ég sé stórar bækur og litlar bækur.
Ég sé Magga og Steinabækur.
Ég sé líka barnabækur og
skáldsögur.
Ég sé eina bók. Það er biblían.
Ég finn lykt af bókum.
Ég sé drasl á bókasafninu.
Ég sé mörg rör þar.
Hann Guðmundur sér um
bókasafnið.
Hann hefur mikið að gera.
Ég fæ mér eina bók.
Ég fer heim og les bókina.
3. bekkur.
Hugrún (4.b.)
34