Æskan - 01.01.1991, Blaðsíða 4

œviíifýrodojoí
méi Floafélogi íslonds
Gísli Einarsson hlaut
aðalverðlaunin í getraun
Æskunnar 1959-60, Hver
þekkir borgirnar? Þau
voru ferð til Kaupmanna-
hafnar. Þangað fór hann
sumarið 1961 ásamt
Sveini Sæmundssyni
blaðafulltrúa Flugfélags
íslands og Grími Engil-
berts ritstjóra Æskunnar.
Þetta var í fyrsta sinn
y*i
sem verðlaun fyrir get-
raun í Æskunni voru ferð
til útlanda. Til þess þótti
mikið koma. (Áður hafði
Gerður Steinþórsdóttir
hlotið sams konar verð-
laun fyrir ritgerð um gildi
flugsamgangna fyrir ís-
lendinga - 1958)
f sumar verða liðin 30
ár frá ferð Gísla. Því var
tilvalið að spyrja hann
um ferðina. í 9. tbl. Æsk-
unnar 1961 las ég að
hann hefði átt heima að
Breiðagerði 6 í Reykjavík.
Ég leit í símaskrána. í
henni fann ég nafn Gísla
með sama heimilisfangi!
Ég sló á þráðinn ...
„Já, það er alveg rétt!
Ég fór ógleymanlega ferð
til Kaupmannahafnar
1961. Þá var ég 13 ára. Ég
man hana nánast ná-
kvæmlega enn þá. Á
þeim árum fór fólk ekki í
sumarleyfisferðir til út-
landa. Það var raunar
mjög óvenjulegt að fara
slíka ferð. Mér finnst að
það hafi ekki gert nema
einstaka stórlaxar. Ég var
eiginlega landsfrægur á
eftir!
Þá var flogið frá Reykja-
vík. Við fórum með
Viscount-skrúfuþotunni
Hrímfaxa og millilentum
í Glasgow. í Kaupmanna-
höfn skoðuðum við m.a.
Thorvaldsens-safnið og
dýragarðinn og fórum í
Tívolí og skemmtigarð-
inn Dyrehavsbakken.
Það vildi svo einkenni-
lega til að ég frétti um
ferðina áður en hringt var
heim og tilkynnt um
vinninginn. Halldór Jó-
hannsson, nú verkfræð-
ingur, sagði frá því í skól-
anum að ég hefði unnið í
getraun Æskunnar og
ætti fyrir höndum ferð til
Kaupmannahafnar. Það
urðu mikil fagnaðarlæti í
bekknum! Halldór hafði
frétt þetta hjá starfs-
manni Manntalsins (nú
Hagstofan). Grímur Eng-
ilberts hafði leitað upp-
lýsinga um mig þar, nefnt
að ég hefði hreppt vinn-
inginn og ekki tekið fram
að halda ætti þessu
leyndu. En langur tími
leið þangað til hann hafði
samband við fjölskyldu
mína. Ég var farinn að
halda að þetta væri bara
gabb!
Ég hafði verið í sveit
austur í Breiðdal sumarið
áður. Þangað var þriggja
daga ferð með Herðu-
breið! Það varð því úr að
ég vann í unglingavinn-
unni þetta sumar, meðal
annars við gerð Víkings-
vallarins. Ég frétti síðar
að vinnufélagar mínir
hefðu staðið á vellinum
daginn sem ég fór og veif-
að svo lengi sem sást til
vélarinnar! Þetta þótti
svo stórkostlegt.
Ég man veðrið og get
enn þá skynj-
að þessa „út-
landslykt",
gróður- og
hitalykt sem
ég fann þegar
við komum til
Kaupmanna-
hafnar. Það
voru skúraleið-
ingar og sól á
milli. Þetta var
um mánaða-
mótin júlí/ágúst.
Ég kom aftur til Kaup-
mannahafnar 1. ágúst
1970, frá Þýskalandi með
lest. Það var mjög
skemmtileg tilfinning.
Síðan hef ég margoft
komið til Kaupmanna-
hafnar. Hún á sérstakan
sess í hjarta mínu."
- Varstu við nám er-
lendis?
„Já, ég lærði læknis-
fræði í Svíþjóð. Ég var þar
við nám og störf í 16 ár.
Að loknu almennu
læknaprófi stundaði ég
sérnám, fyrst í skurð-
lækningum og síðar end-
urhæfingarlækningum. í
skurðlæknanáminu tók
ég einkum fyrir sköddun-
ar- og íþróttalækningar. I
framhaldi af því kyr'.tti
ég mér endurhæfingar og
tók doktorspróf síðastlið-
ið vor í endurhæfingu,
vöðvaþjálfun og viðbrögð-
um vöðva við sköddun.
Ég vinn nú á Heilsu-
hælinu í Hveragerði en á
heima í Reykjavík, í hús-
inu þar sem ég ólst upp
frá sex ára aldri. Móðir
mín var orðin ekkja fyrir
alllöngu þegar ég kom
heim frá námi og það
varð úr að við fjölskyldan
fluttumst til hennar. Hún
lést á síðastliðnu ári en
við verðum þar sjálfsagt
áfram.
Æskan berst enn að
Breiðagerði 6 því að sonur
minn er áskrifandi!
Blöðin með ferðasög-
unni á ég, fann þau í
kassa ekki alls fyrir löngu.
Krökkunum mínum fannst
afar gaman að skoða þau.
Ég á líka albúm með
myndum úr ferðinni."
Þrjár þeirra sjáið þið hér
á síðunni...
4 Æskan