Heimilisvinurinn - 01.07.1905, Blaðsíða 22

22
þá af sjer störfum og sendu umburðarbrjef til for-
eldra og umsjónarmanna barnanna og skoruðu á
þá að kveðja þau heirn. Afleiðingin varð sú að 25
námsmeyjar voru teknar af heimilinu. Skilnaðar-
stundirnar voru átakanlegar, sumir foreldrar ijetu
undan grátbeiðni barna sinna um að vera kyr,
en þau urðu þá að lofa að koma aldrei á bæna-
samkomurnar. Sárast þótti mjer að þurfa að sleppa
þeim stúlkum, sem jeg vissi að mundu lenda í
algjörðii spiilingu, þegar heim væri komið".
„Jeg hjálpaði einni stúlku til að flýja,“ segir
Helen S. Dyer. „Móðir hennar var ekkja, og var
„musteriskvinna" í Bombay. Hindúi nokkur af
háum stigum kenndi í brjósti um dóttur hennar og
kom henni til Ramabai, svo hún skyldi ekki
lenda i sömu spillingu og móðir hennar, en þegar hann
lieyrði að stúlkan væri farin að aðhyllast kristindóm,
varð hann óánægður eins og aðrir, og fjekk móður
hennar til að krefjast dóttui' sinnar. — f*essi maður
var einn þeirra, sem því miður eru margir, er held-
ur kjósa að dætur þeirra sjeu skækjur en trúaðar
konur. Stúlkan var lasin um þetta leyti, og var
kotnið fyrir á sjúkrahúsi strax og hún kom til
Bombay, og við það fengum við, sem vildum bjarga
henni, betra næði. Jeg var beðin um að leitast
við að koma henni undan, og vitjaði um hana með
vinkonu minni, sem kom til hennar hvað eptir ann-
að og vann trúnað henuar. Stúlkan grátbændi vin-
konu mina. um að reyna að koma sjer undanf svo