Heimilisvinurinn - 01.07.1905, Blaðsíða 42
41
fjárhaginn í Saðan og Mukti. í Mukti var verið
að reisa nýtt hús, þar sem 300 konum og börnum
var ætlað að sofa. Ramabai hafði beðið ungfiú
Abrams að taka enga krónu til láns og nota að eins
þá peninga, sem gæfust. Yerkið lá því niðri vikum
saman þegar sjóðþurð var, en var samt að mestu
lokið, er Ramabai kom heim aptur í ágúst 1893.
— Allir urðu henni fegnir og ýmislegt þurfti hún
þegar að iaga, þvi þó hinar væru duglegar, jöfnuðust
þær þó ekki á við Ramabai.
Ramabai er útsjónarsöm, forsjál og svo mikil
búsýslukona að jafnvel Amerikumftnnum þykir undr-
um sæta. „Jeg rnætti henni ýmist í vefuaðarverk-
smiðjunni, litunarhúsinu, þvottahúsinu, eidhúsinu,
smjörgjörðarhúsinu eða prentsmiðjunni", segir Her-
mann Jensen, „hún lítur eptiröllu og heldur þó daglega
nokkra biblíulestra, kennir heiðnum Brahminum kl. 6
e. m., kennir náttúrufræði" o. s. frv. — En þrátt fyr-
ir alia þessa ytri starfsemi, þroskast trúarlíf hennai' ár
frá ári. Hún yrkir barnslega sálma, læknar sjúka með
bænum sinum við og við o. s. frv. Hún hafði sjálf
haft slæman kvilia innvortis svo árum skipti, sem
enginn læknir gat bætt. Þá tóku þær sig samnn
um, Sonderbai og hún, að vera á bæn hálftíma á
úag til að biðja Guð um að lækna hana. — Eptir
tvo mánuði var kvillinn horfinn og hefir ekki borið
á honum síðan. —
„Jeg hefi sjálf sjeð“, segir Helen Dyer, „að
Ramabai er velþroskuð trúkona, sem yitnar greini-