Heimilisvinurinn - 01.01.1910, Síða 33

Blái roðastcinninn.
Eftír
A* Conan Doyle-
íyrri hluta atmars jóladngs heimsótti ég vin minn
Sherlock Holni> til þess nð óaka honum gleðilegrar hátifh
ar. Hann var klæddur hárauðum slopp og lá endilang-
ur á legubekknum. A veggnum til hægri haudar var
röð af reykjarpípum, seru haun gat hseglega uáð án þess
að setjast upp, og á gólfiuu lá haugur af morgunblöðum,
sem hann var sjáanlega nýbúinn að Ift-a yfir. Við hlið-
ina á legubekknum stóð stóll, og á öðrum hornstálpauum
f baki lians hókk lólegur, gi'ómtekjnu, slitiun, hatður
hattur. Stækkunargler og töng, sem láu á stólsetunui,
bentu á,að hatturinn hafði verið raDnsakaður nákvæmleo-a.
þu. átt annríkt”, sagði ég*. ^JSo* göri þér
máske ÓDœði V1
„Nei, alls ekki. Mér þykir vænt um að þú komst,
því þá hefi ég einn, og það þar á ofau göðan vin, til að
rœða við mig um ályktanir mínar. Málefuið er að öðru