Muninn - 01.05.1971, Page 38

O&ENG/VN /bE/%%4 2)0 ?
RÖGNVALDUR OLAFSSQI'i OG VILHJÁIJviUR EGILSSON
HÖGNI DJURHUUS.
Að aflokniim nemendaskiptum er okkur það
efst í huga hversu vita gagnslaus þau eru.
Það má teljast furðuleg ráðstöfun o§ kxmni
gáfa að senda á höfuðborgarsvæðið hop af
misvitrum unglingum til þess eins að skemm
ta sér utan skélanágrennisins.
Rök okkar:
Kennsluhættir í skólum höfuðborgarinn
ar eru engu betri heldur en í K.A. nema
síður sé, eins og reyndar vitað var.
Einnig er ljóst, að þó svo þeir væru okkur
til fyrirmyndar þá hefði engra breytinga v
erið að vænta, ef fara á eftir reynslu und
anfarinna ára.
Skal nú kennsluháttum aðeins lýst, þe
ssu til stuðnings.
Svo rammt kveður að, að í L.R. eru st
ærðfræðideildarmenn látnir læra frönsku eð
a spönsku og annan álíka óþrifnað. I fti.H.
eru náttúrufræðideildarmenn skyldaðir til
frönskunáms í stað þýzku og virðast þeir þ
ví undir sama hattinn settir og við stærðf
ræðideildarmenn í M.A. að aðalaherzla er
lögð á fánýt hugvísindi.
Sögukennsla virðist vera lélegri
en í M.A. því að upptökur og heimavinna er
u í hávegum hafðar.
Pélagslíf í skólum syðra er að mörgu leyti
miklu lakara en í M.A. þó að við seum í no
kkrum öldudal að því leyti. Hending er, ef
einhverjir aðrir en framagjarnir politíkus
ar koma á málfundi. Kvöldvökur og önnur sk
emmtiatriði eru dauðadæmd, dansleikir eru
fáir og fámennir.
En vegna þess, að sannleikur skal í h
ávegum hafður, teljum við okkur skylt að g
eta þess;, er við álítum að okkur mætti til
eftirbreytni verða. Það er hin ágæta þjónu
sta, sem skólafélög In.R.og In.T. veita meðl
imum sínum með kaffisölu 1 löngufrímínútun
um á morgnana.
Að öllu þessu athuguðu, er því augljó
st, að nemendaskipti ber að leggja niður.
Gert að Hótel Sögu í veðurteppu.
I.-AGNUS SN.3DAL:
Lkki veit ég hversu gagnleg eða lærdómsrík
ferðin var, en ágætt var að fá nasasjón af
kennsluháttum o^ kennurum í Reykjavík, þó
hvoru tveggja se harla líkt því og gerist
hér fyrir norðan.
Ekki vil ég leyna því, en ákaflega fa
nnst mér athyglisvert að fara skoðunarferð
um Reykjavík 1 blindhríð og éta jafnvel ís
í ferðinni hálfnaðri. I alvöru talað, mjög
frxunlegt og skemmtilegt uppátæki M.H.-inga
Hins vegar fylltist ég viðbjóði, þega
r ég kynntist „Sædýrasafninu". Þarna í dru
llu og niðurníðslu hímdu fáeinar skepnur,
einangraðar frá náttúrunni í þröngum girði
ingum. Svei þeim vesalingum, sem þan
nig fara með dýrin yfirleitt í gróðaskin.
i. Og sjá! F^öldi manns streymir að, glápi
r og þykist áhugasamur og hrifinn, en nemu
r ekki, að sýningargripirnir eru æðri veru
r.
Skólastofa, þar sem veggirnir eru þak
tir myndum af Lenín, Maó og öðrum þeim meg
in. Ég virði rektor M.T. fyrir að láta afs
kiptalaust; mjög skynsamleg afstaða, pví h
verjum gera slíkar myndir mein? Varla snýs
t nokkur, og allt hefur sinn vanagang. Að
sjálfsögðu vantar stofu, sem á veggjum hen
nar glotta Hitler, Nixon og Franco.
Að öðru leyti fátt frasagnarvert: vil
ltist aldrei í strætó,en var nær því orðin
n úti á leiðinni heim úr kaffiboðinu í Nor
ræna húsinu, (sem reyndist jafn herfilega
ljótt að innan og utan), nú og sami svipur
á Hallgrímsturninum, (sú spurnig hlýtur að
vakna, hvort vinnupallarnir séu ekki farni
r að festa rætur).
Að lokum smá klausa um Kvikmyndaklúbb
Listafélags M.R. (o.fl.). Þar skipa stjórn
ina þrír menn, og sjá þeir um sýningar á f
östudögum og íaugardöguin í Gamlabíó á mynd
um, sem eru aðallega fengnar úr söfnum á E
nglandi, en fáeinar frá Danmörku. Misserið
kostaði í vetur 300 kr, og meðlimir um 5oo
talsins. Klúbburinn notast eingöngu við þa
ð fé, en verði halli, hleypur Listafélagið
undir bagga. Skólafélag M.R. veitir innle
ndri kvikmyndagerð fjárstyrk, og hyggjast
tveir nemendur skólaps njóta í sunar. I-ynd
ölafs H. Torfasonar „Stökkt líferni" var e
innig styrkt af félaginu, sem hefur gefið
fordæmi, sem vonandi verður ekki misnotað.
I.vikmyndaklúbbur Reykjavíkur virðist
dáinn og grafinn; blessuð sé minning hans.
,Hin hlutlægu skilyrði baráttunar mótast af
skorti fólksins, af því hvernig það bregzt
við honum.af harðýðginni, sem bejltt er til
að bola niður viðbrögð fólksins og af þeir
ri bylgju haturs, sem rís af kúguninni.
Che,
Mótsagnafull próun auðvaldspjóðfélagsins
kemur harðast við athafnasama borgara þega
r iðnaður nútímans fer í gegnum endurtekna
r sveiflur, unz pær ná hámarki í almenriri
kreppu.
Marx.
QQQQQQQC
00000