Dýravinurinn - 01.01.1885, Qupperneq 60

54
neinnar vinnu. Svo er sagfc að eitt af dýrum þessum liafi komið af sjálfu sjer
þangað, sem verið var að vinna, hafi lilaupið í lióp með áburðardýrunum og
gengið á undan þeim upp til borgarvirkisins. Aþenumönnum þótti þetta frábært,
og var kveðið á, að þessi skepna skyldi alla æfi alin á kostnað ríkisins. Nálægt
leiði Símons má enn sjá staðinn, þar sem liann gróf hryssur sínar, sem hann
hafði þrisvar sinnum sigrað með í ólympsku leikjunum. Margir liafa grafið
hunda sína með viðhöfn og sýnt með því, að þeir hafa metið liunda sína mikils
og þótt vænt um þá. Meðal þessara manna má nefna Zantippus. J»á er Aþenu-
menn neyddust til að fiýja borg sína, synti hundur Zanti]3pusar með skipinu, er
hann var á, út í eyna Salamis. þennan hund gróf Zantippus á höf'ða einum, og er
þar enn þann dag í dag nefnt „gröf liundsins“. Yjer eigum sannlega ekki að
fara illa með lifandi skepnur eins og gamla skó eða klápa, sem fleygt er, þegar
þeir eru orðnir ónýtir. Jeg segi fyrir mig, jeg gæti eigi fengið af mjer, að selja
gamlan uxa, sem hefði unnið fyrir mig, og því síður gæfci jeg komið mjer til, að
láta gaijnían mann í burtu, þó að jeg ynni við það nokkra skildinga, ef þessi
gamli maður hefði uimið hjá mjer um æfi sína, og jeg mundi eigi vilja lirekja
hann þaðan, sem hann var vanur að fá mat og liúsaskjól, því að hinn gamli
maður mundi ekki eiga við góð kjör að búa, eptirburtför sína; liann mundi eigi
geta gjörfc þeim, er fengi hann, meira gagn, en hinum, er ljeti hann í burtú.
Cato segir frá því og þykist mikill af, að liann hafi, þá er hann var
orðinn ræðismaður, látið vopnhest sinn eptir á Spáni, til þess að lilífa ríkinu við
kostnaði á fiutning hestsins til Rómaborgar. Lesarinn má sjálfur dæma um,
hvort þetta er vottur um göfuglyndi eða lítilmennsku“.