Heimilisblaðið - 01.07.1945, Síða 6

126
HEIMILISBLAÐIP
hve glaður ég varð. Hin stærsta silkipönt-
un hefði ekki glatt mig jafnmikið. Maður
hefur tilfinningar, jafnvel þótt hann sé við
kaupsýslu, megið þér vita. Og svo segi ég
Kantrowitz, að ég sé á mikilvægri ráðstefnu,
en það megi fresta ráðstefnunni til morg-
uns. Og við tveir förum niður í borgina,
og við fengum okkur flösku af góðu víni til
þess að spjalla saman yfir, og við liöfðum
ekki verið svona sælir saman um langt skeið,
masandi um gamla landið, um fólk, sem
við þekktum, og allt, livað heiti hefur. Okk-
ur hafði ekki farnazt sem verst í þessu landi.
Okkur liafði græðzt fé. Allt var í bezta gengi.
Bömin okkar voru prýðileg. Það var ekkert
til þess að æðrast yfir, og blóð var þykk-
ara en vatn.
Ég fór heim og sagði konu minni þessa
fagnaðarfrétt. En þegar Margrét dóttir mín
heyrir, að Izzy hefur séð að sér og er orð-
inn sölumaður, fer hún að gráta og grætur
eins og hún hafi heyrt hin verstu tíðindi. Þér
lærist þá aldrei að skilja konur, liugsa ég
með mér. Enginn hefur nokkru sinni gert
það. Hvernig gat ég þá vitað, yfir hverju
hún var að gráta? En ég vissi, að liún grét
ekki af gleði. Það vissi ég. Þar á er mikill
munur. Ég yfirgef hana því og hugsa, að
kannski sé liún að gráta vegna þess, að hann
er sölumaður, og hún mun ekki sjá hann
eins oft framvegis. Því að ég vissi, að hún
hitti hann, þó að ég hefði fyrirskipað liið
gagnstæða. Stúlkur em sjálfráðar í þessu
landi, og faðir, sem veit það, gefur fyrir-
skipanir, en lokar augunum, þegar honum
er ekki hlýtt.
Mánuði 6Íðar kemur Izzy úr ferðalagi sínu.
Hann er nýr maður. Hann hefur látið skera
hár sitt. Fötin hans eru pressuð. Silkifirm-
að A. B. G. er mjög ánægt með hann. Ég
hringdi til þeirra og 6purði þá, hvernig hon-
um gengi. Svo ég liugsa með mér, að nú
muni ég ekkert segja, þótt liann komi að
tala við Margréti mína; því að ég skildi,
að Margréti geðjaðist ekki illa að honum.
En livað haldið þér að gerist? Þegar hann
kemur til þess að tala við liana, vill hún
hvorki heyra hann né sjá. Hún er reið yfir
því, að hann skyldi ekki halda áfram að
vera skáld! Konur hafa öðlazt þjóðfélagleg
réttindi. En þær em ævinlega sömu bjálf-
arnir. Þær sækjast ekki eftir brauði, þ*®1
sækjast eftir skartgripum .... og skáld'
skap.
Svo fer hann aftur í söluferð, og faðir
hans er mjög ánægður og segir mér, að dreng'
urinn hafi lært meira í verzlun á tveinllir
mánuðum, en nokkur hefði getað kennt ho®‘
um á tíu ámm. Hví ekki það? Kantrowit^'
ættin hefur verzlað með silki í tvö hundru
ár. Drengurinn kann skil á silki, alveg elD®
og maður af tónlistarmannaætt kann skil a
tónlist. Honum er það nefnilega í blóð bori
Hann þurfti ekki að ganga í skóla til þe6S
að læra að þekkja í sundur silki og baðrrud •
En ég segi ekkert, og faðirinn er ánægður’
og allt er í lagi. Kantrowitz er yfir sig hn '
inn af piltinum. Mér fannst skiljanlegt, a
hann gerði mikið veður út af skáldskap11'
um, sem var áður óþekkt fyrirbæri í
inni, og hengdi ljóðið í umgerð upp á vegg-
En þegar um silki var að ræða! Hví ski*“
maður af Kantrowitz-ættinni ekki kunna sk1
á silki?
Á meðan þessu fer fram, sé ég póaú03?
koma með bréf til Margrétar minnar á hvðfJ
um morgni, í sömu mund og ég fer að helIir
an, svo að ég segi ekki neitt. Pilturinn feí
ast frain og aftur. I hvert sinn, er ha1111
kemur til baka, heilsar liann upp á i^ar
gréti. Hún er misjafnlega þægileg við han11'
en ég segi ekki neitt. Lít í kringum niig
gaumgæfi. Ég trúi ávallt, að hlóð sé þýkkara
en vatn. Og það hefur ekki heldur verið neJ
skáld í minni ætt ennþá.
Á meðan þessu fór fram, hefur bróðir han8’
sem áður var verzlunarfélagi föður sh18’
byrjað að verzla upp á eigin spýtur. ’
kemur heim og gengur í félag með f°ö
sínum. En faðirinn ..... það var ekki h&&
að tala við liann; liann var svo lireyki11"
af Izzy. í tuttugu og fjóra tíma á sólarhrl
gerði hann allt, sem hann mátti, til þesS
þóknast honum. Hann var liræddur uW» a
Izzy mundi liverfa aftur að skáldskapn111^
Nú kemur ný silkitegund á markaðinUi
allir heildsalar borgarinnar fá sýnishorn. 1 ^
liorfir á silkipjötluna og þreifar á henm
þefar af henni og strýkur hana mjúklej?
Það er víst einsdæmi, hvernig pilturinn
með þessa silkipjötlu! Framleiðandinn ha ^
gefið silkinu nafn — ég veit ekki hvaða