Heimilisblaðið - 01.07.1959, Page 3

°VE LUNDDAHL:
Kókospálminn
veitir hvítum mönnum au'Sœfi, en Malöjum lífsgleöi
1.
^ÖKOSHNOTIN hrekst á hafsins bárum.“
q1 ^ Va^ á þessa leið hefst gamalt kvæði,
að b- 6r að ófyrirsynju að gefa gaum
,> að vísan segir kókoshnotina á floti
áti ^ S-e’ en ekki 1 a eða á stöðuvatni. Nei,
a sjalfu hinu mikla og volduga úthafi.
n SVo °r mál með vexti, að kókospálm-
'Jin u&X V1^asl: Lvar með sjó fram á strönd-
ltabeltislandanna og á eyjum í útsæn-
Vee' ^ '^■yrraEafsyejunum, og ein mikil-
gas^a orsök þess, að hann er svo útbreidd-
Ea'f T Sn’ Enetur hans geta borizt með
4 jS raurnunum frá einni strönd til annarrar
aý;Jar æ,gu ^andi og farið óðara að mynda
Se an P^lmaviðarskóg, ef skilyrði leyfa, þar
jji^ær t>er að landi, þrátt fyrir sjóvolkið.
iUa a eltishöfin eru mjög sölt, og selta á
drj1 flestar plöntur. En enginn einasti
í k a^ bessum seltumikla sjó kemst inn
Hián °s^n°tina, jafnvel þó að hún velkist
skoiU nm sarnan á hafinu. Og loks er henni
ti^ a5 a ^and og hún fer að skjóta frjóöng-
ekkj 3r sem Lún er komin, þá spillir það
hjns a neinu leyti fyrir vexti og þroska
yfjr Un^a Pálmaviðar, þó að sjórinn flæði
PiUnd'3^111' ^ans nieð hverju aðfalli. Slíkt
6n b ð faga Eestar aðrar plöntur til dauða,
a Prýðilega við kókospálmann.
Tr,-.
Ef til vill er það í einhverju sambandi við
þetta, að sápa úr kókosfeiti freyðir ágætlega
í saltvatni, en ef hún er að efni til úr ein-
hverri annarri feiti, hvort heldur úr jurta-
eða dýraríkinu, þá freyðir hún alls ekki, ef
vatnið er seltublandað.
Það lítur því út fyrir, að kókospálminn
sé í mjög nánum tengslum við sjóinn. En
auk þess sem hann vex að heita má alls
staðar á ströndum hitabeltislandanna, eru
víða stór láglend svæði í þessum löndum
vaxin þéttum pálmaskógum.
Malajar hafa það á orði um kókospálm-
ann ,,að honum falli vel að vera hjá mönn-
unum.“ En það á sér þá eðlilegu orsök, að
alls staðar, þar sem menn hafa tekið sér
bólfestu og sezt að — þar eru líka dýr: kýr,
geitur, hænsni eða svín, sem pæla í mold-
inni og róta henni til, æ og síð. Á slíkum
stöðum verður hún því lausari í sér en ann-
ars staðar og þjappast síður saman. Það á
vel við pálmaviðinn, og þó ekki síður hitt,
að á slíkum stöðum blandast líka ævinlega
sorp og saur saman við moldina, og það eru
einmitt þess konar áburðarefni, sem vantar
mjög víða í jarðveg hitabeltislandanna.
Ef menn eru staddir einhvers staðar, þar
sem þeir hafa gott útsýni yfir kókospálma-
1lISBLAÐIÐ
135