Jólabókin - 24.12.1910, Blaðsíða 14

14
fastráðinn í að hleypa engum inn, til pess að geta
lifað við góða bók og hugann heima, en af for-
vitni gekk eg að dyrunum, og heyrði að pað var
enginn gestur. Eg opnaði, og petta var vesaling-
ur, nýkominn af sjúkrahúsi, og bað um fé. Eg
gaf honum alt pað litla sem eg átti. Þetta er
undarlegra, par eð pessi er sá einasti betlari, sem
enn heflr komið að mínum dyrum«.
P. B.