Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1916, Side 39

IÐUNN|
Saga talsímans.
335
yrði tekið burtu. Hina 5 talsímana mátti tengja
saman með skiftara á skrifstofu Holmes, og var þetta
fyrsta t a 1 s í m a m i ð s t ö ð i n, þó hún væri bæði
lítil og ófullkomin, og líktist vitaskuld ekki meira
talsímamiðstöðvum núlímans, en gömlu víkingaskipin
líkjast nýtízku herskipi. Holmes lánaði fyrst bönk-
unum talsímaáhöldin endurgjaldslaust, en skömmu
síðar setli hann á slofn reglulega lalsímamiðstöð í
Boston. Um líkt leyti var komið á fót nokkrum
litlum talsímamiðstöðvum í New York, Philadelphíu
og víðar.
Um þessar mundir kom maður til Hubbard’s alla
leið frá Delroit, George W. Balch, og dirfðist að hiðja
um einkaleyfi á talsímanum fyrir all Michigan-ríki.
Hann var svo kærkominn gestur, að Hubbard gaf
honum einkaleyfið undir eins endurgjaldslaust. Að
nokkrum árum liðnum seldi Balch aftur einkaleyfið
fyrir eina milíon króna, og var honum þess vel
unl fyrir framlakssemi sína og framsýni.
1 Agústmánuði 1877, þegar einkaleyfi Bell’s var
orðið 1() mánaða gamalt, voru 778 talsímaáhöld í
nolkun — álíka mörg eins og nú eru í Reykjavík.
Huhbard var alt af bjartsýnn og þótli þetla góð
framför, og vildi nú reyna að koma einhverju skipu-
lagi á, og var þá stofnað hlutafélag, ið svokallaða
»BeIl Telephone Associalion«. Bell, Hubbard og
Sanders áttu í félaginu þrjá-tíundu liluti hver og
Walson einn-tíunda. Höfuðslóllinn var enginn, því
enginn þeirra gat lagl til neina peninga; Sanders, sá
e'ni þeirra, sem var efnaður maður um eitt skeið,
var búinn að eyða öllu sínu fé og miklu af láns-
hausli sínu líka í þarfir talsímans. Hann var búinn
að leggja til 9/io af öllu því fé, sem lil talsímans var
i'úið að kosta. Ilann vissi vel, að ef talsíminn bæri
fioðan árangur, sem hann efaðist ofl um, þá yrði
hann ríkasti maðurinn í Salem; en ef það mishepn-