Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1916, Síða 46

342
Gísli J. Olafsson:
| IÐUNN
er það verk ótal margra manna; en sá, sem hefir
átt mestan og beztan þátt í því, er Ameríkumaður,
Charles E. Scribner að nafni, sem nú er yfirverk-
fræðingur hjá Western Eletric félaginu í New York.
Þessi stóru nýtízku skiftiborð eru samsett af yfir 2
milíónum parta. í því eru 15 þúsund rafmagnslampa-
kríli og svo mikið af símaþræði, að hann gæti náð
mikið lengra en frá Reykjavík til New York. Og 10
þúsund af þessum þráðum eru ekki einungis tölu-
settir og umvafðir silki, lieldur er þeim líka svo
meistaralega fyrir komið, að hverja tvo þeirra má
tengja saman með einu liandtaki á einu andarlaki.
Ef ekkert skiftiborð væri til, þá mundi heldur ekkert
símakeríi vera til, þó til væru talsímar. Hér í Reykja-
vik eru 600 talsimanotendur, og það þarf ekki nema
600 línur til að koma þeim í samband hverjum við
annan, þegar þræðirnir liggja til skiftiborðsins á mið-
stöðinni; en án skiftiborðs mundi þurfa 179,700 línur
eða 599 til hvers talsímanotanda!
Enn er ein tegund skifliborða, sem enga símaverði
þarf við; það eru sjálfvirku (aulomaticj skiftiborðin.
Á hverju sjálfvirku lalsímaáhaldi er skífa með vísi
á, og er hún tölusett frá 0 upp að 9; með þvi að
færa þenna vísir til, getur maður sjálfur sett sig í
sainband við hvaða númer sem er, en ef númerið
skyldi vera á tali, lieyrist það á því, að dálítill
smellur kemur í eyrað á manni. Til eru líka skifti-
borð, sem eru að hálfu leyli sjálfvirk og önnur sem
eru sjálfvirk að einum fjórða. Og þessar síðastnefndu
tvær tegundir virðast ætla að ná meiri útbreiðslu en
sú, sein er algerlega sjálfvirk, því þeir talsímanot-
endur, sem vanir eru góðri afgreiðslu, vilja með
engu móti missa símastúlkurnar af miðstöðvunum,
því að stúlkurnar leiðbeina og hjálpa talsimanotendun-
uin af fremsla megni á ýmsan liátt, en dauðir lilutir
geta eðlilega aldrei koinið að sama gagni.