Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1916, Síða 58

354
•Tón Olafsson:
UÐUNN
orðabók yðar, hefir hann gert með sérstaldega mikl-
um áliuga og ánægju. Eg og aðrir starfsmenn liælis-
ins sýnum lionum i öllu virðingu og eftirlálsemi;
enda er hann i rauninni mesta valmenni.
Áður en umsjónarmaðurinn fylgcii Dr. Murray inn
til Dr. Minor’s, sagði hann honum frá þeim sorglegu
atvikum, sem leiddu til þess að Dr. Minor var
dæmdur.
Eins og kunnugt er, hófst innanlandsstyrjöldin
mikla í Ameríku 18(51. Dr. med. William Charles
Minor liafði þá sex um tvítugt og gekk hann þá í
herinn sem yfirlæknir. Eins og áður er getið, var
hann af auðugri ætt, var vel kvæntur, liafði álit á
sér fyrir lærdóm, og auk þess liafði hann frábærlega
mikla hæfileika sem listmálari. Fyrir honum virlist
Iiggja óvenju-fögur framtíð. Svo var það einn ákaf-
lega heitan dag um sumarið, að hann fékk sólslag.
IJetta hafði þær afleiðingar, að liann varð hálfbrjál-
aður upp frá þvi, og lýsli það sér sérstaklega í því,
að hann liélt ávalt, að verið væri að ofsækja sig;
sérstaklega héll hann einlægt, að írar sætu um líf
sitt. Þetta var einmitt i byrjun Fenía-hreyfingarinnar
írsku. Eitt ár var hann í geðveikrahælinu í New-
haven; en honum hatnaði þar ekkert. En með því
að liann var alt af stillur og rólegur og virtist alveg
óskaðlegur, var hann látinn laus þaðan og dvaldi
nú árum saman á heimili bróður síns og fékst þar
mest við að mála og teikna.
Það reynist oft vel við geðveika, að láta þá skifla
um verustað, og 1871 var lionum ráðið til að ferðast
til Norðurálfunnar lil að liafa af fyrir sér; hann
lagði af stað og hafði ágætustu meðmælabréf með
sér til ýmissa merkuslu manna.
Þegar lil Lundúna kom, leigði hann sér bústað í
nr. 41 Tenison Street, Lambeth.
17. Febrúar árið 1872 kom æðiskast á Dr. Minor.