Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1935, Síða 52

Kirkjuritið - 01.01.1935, Síða 52
40 Gísli Skúlason: Kirkjuritið. atriðið er þó það, að með þessu móti myndaðist á stuttu árabili svo öflug sjóðstofnun, að hún yrði fær um að leggja fram fé lil fyrirtækjanna, svo að ekkert lífvæn- legt fyrirtæki þyrfti að stranda á fjárskorti. Skal síðar vikið að þessu þýðingarmikla atriði. Annar lielzli tryggingarliðurinn en sj úkratrygging- arnar, sem þegar hefir verið minst á, eru ellitrygging- arnar. í ritgerð, sem ég ritaði í tímaritið „Iðunni“ 1921, lijelt ég því fram, að ellitrjrgging, að uppliæð 000 kr. á ári, ætti að greiðast hverjum manni frá 05 ára aldri. Eg skal nú að vísu játa, eins og ég þegar hef tekið fram, að mjög erfitt er nú að ætlast á um gildi pen- inga, en miðað við þær ástæður, sem enn eru, sé ég þó ekki ástæðu til að breyta skoðun minni á þessu. Reikna ég þó með því, að þessi upphæð nægi til þess að varna því, að gamalmenni þurfi að gefast upp á aðra til fram- færslu, einkum þegar þess er gætt, að ellistyrktarsjóð- urinn hefði nógan tíma til þess að koma upp hentug- um elliheimilum, sem ættu kost á því að taka meira eða minna af nauðsynjum sínum undir sjálfum sér. En gamlir menn, sem heldur kysu að fá lífeyri sinn árlega greiddan en ókeypis dvöl á elliheimili, ættu að hafa það verulegan stuðning af honum, að þeir þyrftu ekki að gefast upp. Þá má engan veginn skilja eftir öryrkjatryggingar. Þeir menn, sem eru óvinnufærir um lengra eða skemra bil æfinnar, kannske alla æfi, mega sizt án þess vera að vera trygðir. Hámark öryrkjatryggingar lmgsa ég mér sama og ellitrygginguna, og að sjálfsögðu nyti eng- inn elli- og öryrkjatryggingar samtimis. Öryrkjatrygg- ing liugsa ég mér að menn fengju í fyrsta lagi frá 16 ára aldri, þ. e. a. s. frá þeim tíma, sem þeir hætta að vera skylduframfæringar foreldra sinna. Og vel getur það komið fyrir, að maður, sem um tíma liefir verið ör- yrki, verði aflur vinnufær og' félli þá tryggingin að sjálf- sögðu niður. Það segir sig sjálft, að örugt eftirlit verður
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.