Kirkjuritið - 01.12.1935, Blaðsíða 36

430
Ásmundur Guðmundsson:
Kirkjuritið.
í Danmörku, og Brodersen gat ekki stilt sig um að víkja nokk-
uruin orðum að andstöðu hans. En biskupinn nýi svaraði eitt-
hvað i þá átt, að hann gœti ekki séð, að það hefði neitt gildi
fyrir kirkjuna, þótt menn höðuðu út höndum og fótum.
Á Fjóni störfuðu Oxfordmenn 16.—25. maí, og var störfum liagað
eins og á Sjálandi. Fyrst voru opinberir fundir i Óðinsvéum,
þá úti um héruðin á Fjóni og loks heimasamkoma að Nyborg
Strand. Aðsókn var afarmikil, einn daginn i Óðinsvéum voru
t. d. á fundunum 7000 áheyrendur og auk þess fjöldi við guðs-
þjónustu i kirkju Knúts helga. Fimtán Danir störfuðu með útlend-
ingunum á fundunum, og var nú stefnt að því, að koma upp
dönsku einvalaliði, er héldi síðar áfram starfinu án tilstyrks frá
öðrum þjóðum.
Seinasti dvalarstaður Oxfordmanna í þessum leiðangri til
Danmerkur varð Helsingjaeyri dagana fyrir hvítasunnu og
hvítasunnudag 9. júní. Skyldi flytja þaðan hvítasunnuboðskap-
inn út um Norðurlönd. Svíar voru ekki sizt hafðir í huga, því
að þar á hreyfingin enn aðeins örfáa fylgismannaflokka á dreif
um landið. Meðal þeirra er Rúnestam háskólakennari í Uppsöl-
um, tengdasonur Söderbloms.
Heimasamkomurnar voru sem fyr ágætlega sóttar, og kom það
sér vel, að Helsingjaeyri gat hýst 2000 næturgesti. Flestir voru
þar aðfararnótt hvítasunnu. Á hvítasunnudag var mót i hallar-
garðinum í Krónborg og söfnuðust þangað saman um 10 þúsund
manns. Mörgum gjallarhornum var komið upp og öllu, sem fram
fór, útvarpað um Norðurlönd og víðar um Evrópu. Tveir sálm-
ar voru sungnir, en frægur óperusöngvari liafði áður æft söng-
sveitirnar. Þá söng finsk söngkona lofsöng, en leikhússtjóri las
hvítasunnufrásögnina. Því næst lagði Buchman út af henni og
lauk máli sínu með því, að einhver þjóð yrði að hafa forystuna
og beina kynslóðunnm út úr yfirstandandi nauðum. Þá töluðu
margir ræðumenn af ýmsum stéttum og birtist í ræðunum heit
þrá eftir sterkviðri andans, svo að rofaði til í framtíðarmistrinu
yfir veröldinni. Síðast lýsti Sjálandsbiskup blessun Drottins yfir
söfnuðinum og sálmurinn „Fögur er foldin“ var sunginn.
Skömmu seinna tóku Englendingarnir sig upp og héldu til Ox-
ford, en þeirra var vænst aftur um haustið eða miðjan vetur.
Sumardvöl á Jótlandi.
Hálfur annar mánuður leið þó aðeins, þangað til þeir komu
aftur. Þeim tíma var varið af fylgismönnum hreyfingarinnar til
stórra fundarhalda. K. F. U. M. og K. F. U. K. héldu landsmót,
Innra trúboðsmenn ársþing og kristnir stúdentar fund. Umræður