Kirkjuritið - 01.05.1936, Blaðsíða 33

KirkjuriliS. Kirkjusókn i sveitum. 207
Því miður hefi ég engin gög'n í höndum um kirkju-
sókn í prestakalli mínu hin fyrstu 18 árin. Má þó ætla,
að hún hafi ekki verið lakari upp og ofan þau árin en
Jjessi síðari 15, líklega öllu hetri framan af vegna þess,
að þá voru ólíkt betri heimilisástæður en nú eru orðnar.
Ólafur Magiuisson.
ÉG TRÚI, VONA OG BIÐ.
Ég trúi og' til þín flý,
það traust minn styrkur er,
ég örugg aftur sný
og allur kvíði þver.
Þú ert sú blessuð borg,
sem hreyskri hlífir mér,
min gleði og gjörvöll sorg
er geymd og' mæld hjá þér.
Ég vona og veit, að þú
ert vinur syndarans;
til himins bygð er brú
af bænum frelsarans.
Ég sé við sólarlag
ei svartra skugga her,
en bjartan dýrðar dag,
það draumur lífsins er.
Ég hið og hænin mín
með blessun aftur snýr.
Ei bregðast orðin þín,
að opnist þeim, sem knýr.
Þá heyrir lielgan hljóm
frá liimni sálin mín,
sem drjúpi dögg á blóm
er, drottinn, miskunn þín.
Ólína Andrésdóttir.