Kirkjuritið - 01.11.1937, Blaðsíða 12

318
Benjamín Kristjánsson:
KirkjuritiS.
helztu höfuðbólum í Eyjafirði og Fnjóskadal og liöfðu
mikil mannaforráð. Innileg trúlmeigð var einnig í þess-
ari ætt, því að á gamals aldri losaði Þorgeir Iiallason
sig við alla veraldarívasan og réðst í klaustur að Munka-
þverá. Þar var og munkur Þórður sonur iians. Annar
son Þorgeirs var Ingimundur prestur, sá er fóstraði upp
Guðmund og lauk þannig við hann, að liann gaf honum
allar hækur sínar og messuskrúða. Hann var sagður
hinn merkilegasti prestur, bóklmeigður með afhrigðum
og hið mesta göfugmenni. En hvikull var hann nokkuð
í háttum og rótlaus, undi sjaldan lengi hag á sama stað
og nýtti eigi af sambúð við konu sína. Og má vera, að þó
að mjög væri ástúðugt með þeim frændum, þá hafi þess-
ir heimilishagir Inginmndar prests liaft nokkur áhrif á
skaplyndi Guðmundar í uppvexti.
Ingimundur Þorgeirsson hét eftir móðurbróður sínum
en ömmubróður Guðmundar, Ingimundi presti á Reyk-
hólum. A Sturlunga saga naumast nógu sterk orð til að
lofa Ingimund þennan hinn eldri, segir að liann hafi
verið stórmenni í skajii, örr af peningum, sem ætterni
hans var til, skáld gott og hinn mesti mætismaður. Enn
segir í Þorgils sögu og Hafliða, að hann liafi verið hið
mesta göfugmenni, vitur maður og glaðlyndur, vinsæll
af allri alþýðu og' mikils virður af mörgum mönnum
göfugum. Loks segir svo: „Hann er góður viðurtakna, er
vinir lians senda honum vandræðamenn, og sendi þá
jafnan vel af höndum sér“. Það er glög't, að Guðmundi
tiisku])i liefir mjög brugðið í kyn Reykhólamanna, enda
er það eigi að undra, þegar þess er gætt að foreldrar
lians háðir töldust vera af ætl þessari. Yar Einar á Reyk-
hólum, faðir Ingimundar prests, sonur Ara Þorgilsson-
ar á Reykhólum Arasonar af ætt Úlfs skjálga. Þeir
Revkliólamenn voru allir höfðingjar miklir og fóru með
Reyknesinga goðorð, þar til Ingimundur prestur gaf
Þorgilsi Oddasyni frænda sínum. En i þessari ætl fór
saman skáldgáfa, fræðimenska og' drengskapur með af-