Kirkjuritið - 01.11.1937, Blaðsíða 38

374
FerS um Strandaprófastsdæmi. Kirkjuritiö.
])resla yrðu bættj éinkum hinna yngri, sem fá nú aðeins 2000
kr. á ári i föst laun.
Að loknum fundi fóru allir fundarmenn heim að Mosfelli, því
að séra Guðmundur Einarsson átti sextugsafmæli um daginn.
Voru honum og héimili hans fluttar árnaðaróskir og lengi setið
i góðum fagnaði og við veitingar af mikilli rausn.
FERÐ UM STRANDAPRÓFASTSDÆMI.
Þegar afráðið var af undirbúningsnefnd kirkjufunda, að við
séra Guðbrandur Björnsson prófastur skyldum ferðast um
Strandaprófastsdæmi, leituðum við til prófastsins þar, séra Jóns
Brandssonar á Kollafjarðarnesi, og veitti hann okkur hina mik-
ilsverðustu aðstoð. Hann samdi ferðaáætlun okkar, auglýsti
fundahöldin, og greiddi ferð okkar á allan liátt milli funda- og
kirkjustaða.
Fundirnir hófust að Stað í Hrútafirði miðvikudaginn 4. ágúst,
en þar hö'fðum við séra Guðbrandur mælt okkur mót. Hélduni
við svo þaðan, eins og leið liggur, vestur með Húnaflóa og héld-
um fundi að Prestsbakka, Óspakseyri, Kollafjarðarnesi, Stað í
Steingrímsfirði, Hólmavík og Kaldrananesi. Fluttum við til skift-
is á hverjum fundarstað stólræðu og erindi um kirkjuleg mál og
safnaðarstarfsemi.
Voru hlutaðeigandi sóknarprestar hvarvetna mættir á kirkj-
um sínum, störfuðu þeir með okkur við guðsþjónusturnar og
fundahöhlin, veittu okkur hinar prýðilegustu móttökur og
greiddu ferð okkar eftir föngum. Eigum við þeim fyrst og
fremst það að þakka, hve ferð okkar var ánægjuleg og auðveld
um hið víðáttumikla hérað.
Við áttum að loknum fundahöldum samtal við sóknarnefndir
og aðra áhugamenn innan safnaðanna um safnaðarmál og safn-
aðarstörf, og reyndum að vekja athygli og áhuga á þeim málum
og verkefnum, sem okkur virtist, á liverjum stað, sérstök þörf
að hrinda í framkvæmd. Voru undirtektir alment góðar við
þeim málaleitunum, og virtist okkur hvarvetna ríkja virðing og
hlýleiki tii kirkjunnar og málefna hennar. Yfirleitt mun mega
telja, að fundarsókn væri eftir ástæðum góð á kirkjustöðunum
og ágæt á Hólmavík, sérstaklega þegar tekið er tillit til þess,
að heyannir stóðu sem hæsl um þessar niundir og uppgripa afl*
var við Steingrimsfjörð og viðar í Strandasýslu, en það dró eðli-
lega nokkuð úr fundasókn á virkum dögum. Mintust margir á