Kirkjuritið - 01.08.1939, Side 48
262
Ásmundur GuÖmundsson:
Ág.-Sept.
tugina. Nú eiga Fransiskanar þennan blett og liafa girt
liann háum múr. Þeir hafa reist á honum fyrir 13—
14000000 króna einhverja fegurstu kirkjuna, sem ég hefi
nokkuru sinni séð, lausa við alt útflúr og prjál. Hvelfing
er við hvelfingu og allar lagðar mósaiki. Svo er gólfið
einnig. Súlur úr rauðum steini frá Betleliem. Gluggar úr
lituðu gleri og alabastri. Inni er hálfrokkið, nema þegar
kveikt er á raflömpunum. Þeir sjást eklci, en birtan verð-
ur dularfull og unaðsleg. Yfir altari er máluð afarstór
mynd af Ivristi í Getsemane, ódauðlegt listaverk, að ég
hygg. Kristur horfir upp, og er eins og geislaregn streymi
yfir hann. Engill réttir lionum bikar, og lýsir af hikarn-
um. Óumræðileg kvöl er yfir andlitssvip Krists og vekur
liugsanir Hallgríms í sálminum: , Jesús gekk inn i gras-
garð þann“, og þó einkum þessa:
„Mín synd, mín synd, hún þjáði þig.
Þetta alt leiðslu fyrir mig.“
Fyrir framan allarið er kletturinn, sem talið er að Jesús
hafi látið fallast fram á, og breiddur yfir Iiann dúkur næst
altarinu. I kringum hann logar á fáeinum lömpum, sem
mintu mig á lampana fyrir framan háaltari Péturskirkj-
uiinar í Róm. Yfir sumum þeirra eru silfurfuglar með
drúpandi vængjum. Hjá kirkjunni er oliuviðarlundur og
hlómaheð. Trén eru aðeins örfá og æfagömul, 13 alda
a. m. k., fullyrða Fransiskanar. Er steinum lilaðið upp við
slofn sumra þeirra þeim til styrktar. Reiturinn er unaðs-
legur. Að skilnaði voru okkur gefin hæði hlóm og olíu-
viðarlauf úr Getsemanegarði.
Helgasti slaðurinn í Jerúsalem er Grafarkirkjan, norð-
vestarlega í gömlu borginni. Að henni liggur að austan
í krókmn og undir fornum hogum „via do!orosa“, píslav-
gatan. IJún er talin hyrja þar, sem forðum stóð AntoniU"
kastalinn, er rómverska setuliðið dvaldist í, norðaustarlega
í horginni, rétt fyrir norðan musteristorgið. Sú leið ei
helguð orðin tárum pílagríma, og föstudaginn langa hvert
ár líður áfram um hana fylking kristinna manna og nem-