Kirkjuritið - 01.08.1939, Qupperneq 58

272
Ásmitndur Guðmundsson:
Ág.-Sept.
heldur en ekki ys og þys í tjöldunum: „Hverir eru þess-
ir, með húfuna og llattinn". ,,Jehúdí“, segja sumir. Það
likar Ahu Ali ekki. „Ameríkanar“, segir hann, „góðir
menn“. Þeir þrætast eitthvað um þetta. En nú kémur
vörðurinn til skjalaiina, hár og vasklegur Arabi. Hann
kallar til okkar, kann lilið í ensku, en gefur okkur alveg
ótvíræða bendingu um það, livað við kunni að taka, ef
við höldum lengra. Jafnframt tckur hann sér skamm-
bvssu i hönd okluir til varnar, ef til þurfi að taka. Og nú
fengum við svipaða beiðni og þeir báru fram Gergesa-
búar fvrir 19 öldum, við vorum beðnir að fara sem
skjótast úr héruðum þeirra. Báðum við þá Abu Ali
að leggja norður með landinu, og það gerði hann,
þangað til við sáum flöt eina við vatnið grasi gróna
og grænleita, en brekkur fyrir ofan, sem mynduðu
dálítinn hvamm. Virtist okkur staðurinn ágætur fyrir
mannsöfnuð og lending góð. Þar þótti okkur líklegasl,
að .íesús hefði mettað Galileufólkið forðum. Við snerum
svo heim á leið og vorum komnir áður en vestanvindur-
inn tók að blása.
Næsta dag,19.júli,kvöddum við föðurTápper og Tabgha,
og fanst nú lokið aðalerindi okkar lil landsins helga.
Við fórum til Karmel og vorum þar á fjallinu í gistihúsi
daginn eftir. Síð-an norður eftir um sömu slóðir og Jesús,
þegar hann ferðaðist með lærisveinum sínum til landa-
mæra Týrusar og Sídonar og læknaði dóttur kanversku
konunnar. Þótti okkur mikið til koma að sjá hinar forn-
frægu systurborgir við hafið, og ókum við um Sídon.
Seinni hluta þessa dags, 21. júlí, komum við til Beirut,
höfuðborgar Sýrlands. Þaðan næsta dag um Líbanon og
Antí-Líhanon lil Damaskus, og frá Damaskus gátum við
loks komist frjálsir fcrða okkav til Sesarcu Filippí og
skoðað eins og okkur lysti glæsta tign og fegurð Hermon-
fjalls.25. júlí sigldum við frá Beirut, og vorum nú svo lán-
samir, að skipið hélt fyrst lil Tel-Aviv og svo aftur tíl
Haifa við Karmel. Gátum við þannig séð all það, sem við