Kirkjuritið - 01.08.1939, Qupperneq 62

276
Árni Sigurðsson:
Ag.-Sept.
Ég þekti vel, hvern mann séra Þórarinn hafði að geyma,
og lel ég hanh hiklaust einn hinna beztu manna, sem ég
liefi þekt um dagana. Hann var sannur maður og falslaus,
úr ósviknum málmi ger, drengskaparmaður. Hann var
óvenju hreinskilinn maður, óháður og sjálfstæður í skoð-
unum, frjálslyndur maður og víðsýnu, frábitinn hvers-
konar hégómaskap. Hann var maður harnslega viðkvæm-
ur inni fyrir, en jafnframt glaður og reifur, skemtilegur
í viðræðu um hvað sem var, unni íslenzkum fræðum, og
har gott skyn á hókmentir og skáldskap, eins og hann átti
kyn tii. Hann var alþýðlegur í lund, mat mennina eftir
innra gildi þeirra og lijartalagi, en ekki eflir orðum, titlum
eða öðru ytra glingri. Hann tók með þreki og stillingu
hverju sem að höndum bar, var lánsmaður mikill í heim-
ilislifi sínu lengi ævi, en þá er sorgarél barnamissisins
dundu yfir, sást trú Iians og andlegur þróttur i fögru Ijósi.
Eftir alt, sem á dagana hafði drifið, fanst mér hann jafn
hjartaprúður, jafu hughjartur og andlega frjáls og hrausl-
ur siðasl sem fyrst: Þannig lifir hann í minningunni.
I prestsstarfi sínu var séra Þórarinn mest metinn af
þeim, sem hezt þektu hann Hann las mikið, einkum mörg
siðari árin, og aflaði sér nægra hóka til að kynnast mark-
verðum andlegum straumum og stefnum. Hann var radd-
maður ágætur í kirkju, enda söngvinn og söngelskur
mjög. Prédikanir hans og tækifærisræður voru lilýjar og
innilegar, og þótti mörgum liann vaxa því meir sem
ræðumaður, sem lengra leið á ævi lians. Um störf hans
segir prófastur lians, séra Jakoh Einarsson á Ilofi, í ininn-
ingargrein: „Þótt séra Þórarinn hefði margskonar störf
með höndum, hæði umfangsmikiun húskap, eins og marg-
ir sveitapreslar, og ýmiskonar trúnaðarstörf, eins og ger-
ist um merka menn, þá v ar aðalstarf hans að sjálfsögðu
prestsstarfið. — Það starf rækti hann með trúmensku og
samvizkusemi. Hann hafði áhuga fyrir kristilegri fræðslu
ungmenna í sóknum sínum og húsvitjanir mun hann hafa
rækl altaf, jafnvel siðustu ár, þótt aldur færðisl yfir •