Kirkjuritið - 01.01.1940, Side 20

14
.1. J.: Carl Olof Rosenius.
Janúar.
hann Roseniusi, og varð það til þess, að liann gekk i
þjónustu vakningarhreyfingarinnar. I fyrstu liafði hann
engan fjárliagslegan styrk til þessa, en árið 1850 útveg-
aði Rosenius honum frá Ameríku 100 dollara á ári.
Ahnfelt ferðaðist stöðugt um og prédikaði, spilaði og
söng fyrir fólkið. Vakti hann alstaðar mikla athygli þar,
sem hann kom, og'er það vafasamt, hvort nokkur maður
liefir átt eins mikinn þátt í úthreiðslu vakningarinnar,
að Roseniusi undanskildum. Ahnfelt varð fyrir margs-
konar ofsóknum á þessum ferðum sínum, og stundum
var honum hannað að prédika, en hann lilýddi því ekki,
og vitnaði þá i orð ritningarinnar, að fremur bæri að
hlýða Guði en mönnum. Oft var Almfelt ákærður fyrir
yfirvöldunum, og einu sinni var liann sektaður um 100
krónur, en elckert gat kúgað hann til að hætta þessu
starfi. Hann lætur sjálfur svo um mælt, að það sé dálítið
undarlegt að prédika fyrir stöðugt vaxandi áheyrend-
um á milli þess, sem liann standi fyrir dómstólunum.
En þetta sýnir, að vakningin var orðin svo voldug um
og eftir miðja öldina, að kirkjan, með hina veraldlegu
dómstóla að bakhjarli, gat við ekkert ráðið. Margir fleiri
farandprédikarar gengu i þjónustu vakningarinnar,
enda var þess full þörf, því að vakningin hafði smátt og
smátt breiðst út um alla Svíþjóð. Starf þessara farand-
prédikara var tvennskonar, þeir seldu eða gáfu Biblíur
og allskonar trúarrit og þeir liéldu trúarsamkomur al-
staðar þar, sem því varð við komið.
Jóhann Jóhannsson.