Kirkjuritið - 01.01.1940, Blaðsíða 18

12
Jóhann Jóhannsson:
Janúar.
Af öllu þessu sést, að það var aðeins þröngsýni kirkj-
unnar og ólieppilegar starfsaðferðir, sem fældu Roseni-
us frá að ganga i þjónustu liennar.
Þegar Rosenius kom til Stokkholms liaustið 1840, tók
liann straks að að prédika á trúarsamkomum vakn-
ingafólksins. Einnig kendi hann þar við skóla, sem stóð
í samhandi við vakninguna. Þegar Scott fór til Ameríku
veturinn 1841, fól liann Roseniusi að liafa á hendi hinar
sænsku guðsþjónustur i ensku kirkjunni. Seott varð að
hverfa hraut úr Svíþjóð 1842, og ensku kirkjunni var
þá lokið. Nú varð það lilutskifti Roseniusar að takast á
hendur hið mikla starf, sem Scott hafði haft hér með
höndum. 1 Ameríkuför sinni hafði Scott útvegað Roseni-
usi fjárstyrk til að starfa i þjónustu vakningarinnar i
Stokkhólmi. Voru það fyrst 100 dollarar á ári, en var
seinna aukið upp í 150. Var það félagsskapurinn „The
Foreign Evangelical Society“, sem lagði fram þessa upp-
hæð. Félagið hafði verið stofnað árið 1839 með það fvr-
ir augum að styrkja vakningarhrevfingar i Evrópu.
Naut Rosenius þessa styrks til ársins 1865. Það verður
ekki annað sagt en að Scott hafi búið vel í haginn fyrir
Rosenius, bæði með því að gera honum fjárhagslega
kleift að starfa, og eins með hinu, að hafa hrundið af
stað þeirri vakningu, sem Rosenius bar fram til sigurs.
Miklir örðugleikar biðu þó Roseniusar, því að ofsóknir þær,
sem Scott hafði orðið fyrir, lögðu hindrun í veginn fyrir
áframhaldandi starfsemi. Nú hafði vakningafólkið eng-
an opinberan samkomustað. Menn urðu að láta sér
nægja að safnast saman í smáhópum í einkahúsum.
Rosenius gengur þó ótrauður, en með gætni til starfans.
Það var líka nauðsyn á gætni, því að allar trúarsamkomur
utan kirkjunnar voru lögbrot. Nokkuru áður en Scott
fór úr Svíþjóð, hafði hann stofnað þar tímarit, sem hlaut
nafnið ,.Pietisten“. Rosenius hafði með höndum ritstjórn
þess, einnig var hann ritstjóri timaritsins „Missionstid-
ningen“, en þetta voru aðalmálgögn vakningarinnar.