Kirkjuritið - 01.01.1940, Blaðsíða 26

Kirkjuritið - 01.01.1940, Blaðsíða 26
20 Guðmundur Einarsson: Janúar. Vér, sem oft höfum þurft að krjúpa við krossinn Jesú Krists, til þess að öðlast frið, vér horfum líka fvrst og fremst á Jesú sem frelsarann, sem „gaf líf sitt til lausnar- gjalds fyi’ir marga“, en það gat hann, og það getur liann af því, að hann var og er alvaldur drottinn og eilifur Guð. Tómas sagði við Jesú eftir upprisuna: „Drottinn minn og Guð minn“, og Jesús svarar: „Af því þú sást mig, Tómas, trúir þú, en sælir eru þeir, sem trúa, þótt þeir ekki sjái.“ Hér viðurkennir Jesús, að það sé rétt, sem Tómas segir, að hann sé drottinn og Guð, og telur þá sæla, sem trúa því þótt þeir ekki fái að sjá hann sjálfan, meðan þeir dvelja í lífinu á jörð. Eftir upprisu Krists virðast allir poslular hans hafa verið sannfærðir um, að liann væri drottinn Guð, jafn föð- urnum að valdi og tígn, en það sýna oss orðin: „Og liann setti liann sér til hægri handar,“ og: „Hann leil dýrð Guðs og Jesú standandi við hægri hönd Guðs“, eins og sagt er um liinn fyrsta píslarvott, því að það, að vera einhverjum til hægri handar táknar það, að hann sé jafn honum að valdi og tign, að Jesús Kristur sé því jafn föðurnum, drottni allsherjar. Páll postuli segir: „Kristur Jesús er sá, sem dáinn er, og meira en það, er upprisinn frá dauðum, hann sem er við liægri hönd Guðs, hann sem einnig hiður fyrir oss“. En skýrast talar Páll postuli um guðdómlegan uppruna Jesú Krásts, er hann segir: „Verið með sama liugarfari og Jesús Krislur var. Hann áleit það ekki rán að vera jafn Guði, þótt hann væri í Guðs mynd, lieldur afklæddist hann herini, er hann tók á sig þjóns mynd og varð mönnum líkur“. Og á öðrum stað segir liann: „Hann er ímynd hins ósýnilega Guðs, frumhurðar allrar skepnu, enda var all skapað í honum í himninum og á jörðunni, hið sýnilega og hið ósýnilega.“ Það er augljóst af þessum orðum Páls, að liann telur Jesú jafnan Guði föður, lifandi frá eilífð, þar eð alt var gjört í honum, „allir hlutir eru skapaðir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.