Kirkjuritið - 01.01.1940, Blaðsíða 27
Kirkjuritið. Jesús Kristur e.r alvaldur drottinn.
21
fyrir liann og til lians“, þ. e. a. s. fyrir milligöngu hans
og handa honum, sem lians sérstaka eign.
Er vér nú lítum á þessa vitnisburði um það, hver Jesús
er, bæði frá tímanum fyrir komu haus á jörð, samkvæmt
orðum hans sjálfs og postula hans, þeirra manna, sem
bezt þektu hann og ferðuðust með honum þau ár, sem
oann starfaði hér á jörð sem meistari og kennari, þá er
oss það vist öllum ljóst, að .Tesús var að dómi allra þess-
ara sannur Guð, sonur liins hlessaða, lifandi frá eilífð.
En svo þegar vér komum til vorra eigin tíma og spyrj-
om: Hver segja mennirnir nú að Jesús Kristur sé? þá er
ekki hægt að neita því, að svörin eru æði misjöfn; þeir
sem hafa fundið hann sem lifandi drottin og frelsara, þeir
ávarpa hann í dag: „Drottinn minn og Guð minn,“ og eru
sannfærður um, að hann sé alvaldur og eilífur Guð. Svo
oru aðrir, sem að vísu þvkja kenuingar hans fagrar og
eftirbreytnisverðar, og því halda að liann iiafi verið ínn-
blásinn af æðri máltarvöldum, en hann þó aðeins verið
maður, og því liafi hann ekki getað friðþægt fyrir syndir
oiannanna, ekki getað né geti fyrirgefið sjaidir á jörð-
onni. — Loks eru þeir, sem með öllu afneita honum, sem
telja hann draumóramann, sem ekki skildi hið raunveru-
lega lif, eða jafnvel þeir eru til, sem halda, að Jesús hafi
aldrei verið til i raun og veru, ekki einu sinni sem maður,
keldur séu allar frásagnirnar um hann hugmyndasmíði
fáfróðra draumsæismanna.
Þeim, sem afneita Kristi algjörlega, er engu að svara, því
að þeir, sem neita sögulegum sannindum, geta með sama
i'étti neitað réynslusannindum; og þeir, sem fullyrða, að
•Tesús iiafði aðeins verið maður og enginn sendiboði, ekki
einu sinni guðinnblásinn maður, þeir geta eins vel og með
•sama rétti neitað tilveru mannsins Jesú frá Nazaret.
En svo eru þeir, og þeir eru margir, sem efast um eilíf-
an og guðdómlegan uppruna .Tesú, en telja hann þó
fremstan meðal manna, eða jafnvel mönnum meiri, en
þó ekki jafnan Guði, ekki Guð af Guði. Þessir vilja þó