Kirkjuritið - 01.03.1943, Side 11

Kirkjuritið.
Sjálfstæði.
81
' Mitt andans ski'úð var skorið af þér,
sú skyrtan bezt liefir dugað mér
við stormana, lielið og hjúpinn.
^ér sjáum einnig í anda dýrlega feður, sem hafa
Jafnvel beðið fyrir banamönnum sínum.
Og lofsöngur íslenzkra skálda um Jesú Krist ljómar
1 himininn allt frá tímum Völuspár, er ort var-
Þá kemur inn ríki
at regindómi
öflugr ofan,
sá er öllu ræður.
Geisli, Harmsól, Líknarbraut, Sólarljóð veita djúpa
•nnsýn í þjóðarsálina og bera vitni um vald Hvíta-Krists,
er þar býr í leynum. Honum skal lúta og til hans mæna,
l)egar síðasta dagsbrún þesarar veraldar hnígur í sæ.
I^rátt fyrir allt og allt, sem verður til þess að skyggja á
bann, er vonin fest á honum og mest um vert að þjóna
honum.
Jafnvel í ógnum og hryðjuverkum Sturlungaaldar
bH'zt fram trúarandvarpið:
Ek em þrællinn þinn.
Þú ert drottinn minn.
Old af öld hljómar þessi lofsöngur. Af vörum Einars
1 Eydölum við stallann Kristi, Hallgrims Péturssonar
ondir krossi hans og Matthíasar frannni fvrir nýárssól-
nnh, sem er honum imynd Krists:
Sem Guðs son forðum gekk um kring,
hún gengur ársins fagra hring
og leggur smyrsl á lífsins sár
og læknar mein og þerrar tár.
Ó, sjá þú drottins hjörtu braul,
þú barn, sem kvíðir vetrar þraut.
I sannleik, hvar sem sólin skin,
er sjálfur Guð að leita þín.