Kirkjuritið - 01.03.1943, Qupperneq 14

84 Sigurgeir Sigurðsson: Marz.
fræði. Var hann því studdur af foreldrum sínum til
náms. Stundaði hann nám í Reykjavík og tók stúdents-
próf árið 1912. Fór þá utan og las forspjallsvísindi og
læknisfræði við Kaupmannahafnarháskóla, en hvarf síð-
an lieim aftur og hóf að lesa guðfræði við Háskóla Is-
lands og tók þar embættispróf vorið 1916. Fékk hann
veitingu fyrir Mjóafjarðarprestakalli í Suður-Múla-
prófastsdæmi 1917 að undangenginni kosningu safnað-
arins. Var hann vígður í Reykjavík 28. maí 1917. En
hann var aðeins skamma stund í Mjóafirði. Ári síðar
sótti hann um Breiðabólsstað á Skógarströnd og hlaut
kosningu þar. Dvaldi hann þar til ársins 1922, að hann
fékk veitingu fyrir Sauðlauksdalsprestakalli samkvæmt
kosningu safnaðarins.
Hinn 8. sept. 1918 kvæntist séra Þorsteinn eftirlifandi
eiginkonu sinni, Guðrúnu Petreu Jónsdóttur. Eru börn
þeirra 5: Guðrún, Magnús Rragi, Baldur, Jóna og Helgi.
Séra Þorsteinn var í hópi liinna ágætustu presta lands-
ins. Ilann var kennimaður góður og hafði liið mesta
vndi af prédikunarstarfinu. Minntist hann oft á það, hve
ánægjulegt honum þætti prédikunarstarfið, og hversu
hugur hans hneigðist meir og meir að því að helga sig
prestsstarfinu eingöngu. Hann var trúmaður einlægur og
dyggur þjónn kirkjunnar. Fór honum að því leyti líkt
og flestum áhugasömustu prestum landsins, að það eitl
þótti honum skorta, að nóg væri verkefnið við prests-
störfin í svo fámennum prestaköllum sem hann gegndi.
Hann var áhuga- og dugnaðarmaður og fann sér ávallt
næg verkefni, þótt þau lytu ekki beinlínis að prests-
skapnum. Hann var þannig ávallt einn af aðalforvígis-
mönnum hrepps síns og sveitarfélags, og veit ég, að sveit-
ungar lians viðurkenna hið milda og ágæta verk, sem
liann vann á því sviði.
Hreppsnefndaroddviti var hann lengi, og fórust lion-
um þau störf sérlega vel úr hendi. Jafnframt umsvifa-