Kirkjuritið - 01.06.1946, Qupperneq 61

KirkjuritiS. Fermingarundirbúningurinn.
243
1 íefir misst sinn hátíðleik og sina alvöru, frá því scm
áður var.
Mikið er um rætt nú, að veilur séu i uppeldi barná og
unglinga, er því brýn nauðsyn á, að bin kristna lífsskoð-
un, svo sem lnm birtist i fagnaðarerindi Krists, fái sem
bezl að móta liugsun og líferni binnar ungu uppvaxandi
kynslóðar.
Fermingin og fermingarundirbúningurinn er veiga-
mikill þáttur í kristindóms og trúarlífi vor íslendinga.
Svo befir það verið og svo mun það verða.
Það er því ástæða fvrir íslenzka prestastctt að leggja
hina mestu alúð við kennslu í kristindómi og fá þar
heimili og skóla í lið með sér.
Hvernig mun þeirri liðsbón tekið? Ég held, að ekki
sé ástæða til annars en vonast eftir binu bezta samslarfi.
Um tíma andaði fremur köldu til kristindómsnáms-
>ns frá einstöku kennara, en nú Iivg'g ég, að kennara-
stéttin sé yfirleitt að skilja það, að ein veigamesta náms-
greinin til trúarlegs og siðferðilegs þroska sé kristin-
dómsnámið, og samsinni þau orð skáldsins, að sú þjóð,
sem í gæfu og gengi vill búa, á Guð sinn og land sitt
skal trúa.
Dagrenning. Ég beld, að nú með nýjum skólalögum
verði kristindómsnáminu i skólum og' beimabúsum
sýndur meiri sómi og ætlað meira rúm í námsskrá skól-
anna, og megi það meðal annars þakka skelleggri bar-
nttu formanns vors.
Það er áreiðanlega að vakna á meðal menntamanna
lands vors skárri skilningur en áður á því, liver böfuð-
nauðsyn kristindómsþekk’ingin er til manngöfgi og hvers-
konar siðræns þroska. Nú er það bið helgasta hlutverk
islenzkrar prestastéttar og íslenzkrar kirkju að hefja
kristindómsnámið til vegs og' gengis í heimilum, skól-
nm og kirkjum og gjöra bina íslenzku æsku að æsku,
sem elskar Krist og hlýðir kenningu bans.