Kirkjuritið - 01.06.1955, Blaðsíða 47

í BREZKUM SKÓLUM
285
tekiö vingjarnlega og boðið inn í all-stóran sal, þar sem nokkrir
kennarar voru fyrir. Einn þeirra settist við píanóið, sem þama
var inni, og lék á það ómþýtt göngulag. Þá opnuðust saldymar,
og bömin gengu hljóðlátlega og skipulega inn eftir hljóðfallinu
og settust í sæti sín; fyrst þau elztu og síðan eftir aldri, og
síðast gengu litlu fimm ára peðin (því að í Bretlandi er skóla-
skylda frá 5 ára aldri) og settust þau á litlar mottur á gólfið
framan við stóla okkar kennaranna. Þegar allir vom komnir
í sæti sín, var sunginn sálmur, þá var lesin bæn, og báðu börnin
hana með luktum augum og spenntum greipum. Síðan las skóla-
stjórinn ritningarkafla og sagði börnunum fallega sögu. Þá
var aftur lesin bæn og að lokum sunginn sálmur. Síðan gengu
börnin hljóðlega út í skipulegum röðum. Eg gleymi því aldrei,
hve hátíðleg bömin voru, þegar þau báðust fyrir og sungu.
hau vom eins og englar, sem skynja návist Guðs. Og ég er
sannfærður um, að skóladagur, sem byrjar með svo fagurri
helgistund, hlýtur að blessast vel. Og aðrar skóla-guðsþjónust-
or, sem ég hlýddi á, voru með svipuðum blæ og þessi, sem nú
var lýst. Ég er sannfærður um, að þær hafa varanleg og bless-
unarrík áhrif á bömin. Brezk börn eru yfirleitt frjálsleg og
•uannvænleg, og það er eftirtektarvert, hve háttprúð og kurteis
þau eru, hvort sem menn hitta þau á heimilum sínum eða í
skólum, á götum úti eða í strætisvögnum. Og er ekki eðlilegt
að álykta, að þessir eðliskostir barnanna eflist og glæðist vegna
áhrifa frá þessum helgu stundum skólanna, þar sem nemend-
unum er kennt að hafa Jesú Krist að leiðarljósi í lífi og
breytni?
Dagur Sigurjónsson.
*
Stanclniynd af séra Friðriki.
Á 87. afmælisdegi séra Friðriks Friðrikssonar, hinn 25. maí
siðastliðinn, var afhjúpuð standmynd af honum við Lækjargötu.
Myndin er fagurt listaverk eftir Sigurjón Ólafsson myndhöggv-
ara, gefin Reykjavík af vinum séra Friðriks.