Kirkjuritið - 01.06.1955, Blaðsíða 39

TVÖ BRÉF FRÁ MATTHÍASI
277
áreiðanlega að ræða, en gesti frá útlöndum, einkum enska menn
°g norska, viljum vér fá, enda munu þeir binda vinfengi við
°ss og minnast stofnana vorra.
Nei, við megum til af þessum þremur ástæðum að bíta í hið
súra epli biskupsins (við höfum gert það fyrri). Um stjórnar-
bótina hygg eg varlega margt talandi í sumar. Við ættum
sýnist mér meir að hugsa um að koma upp áreiðanlegu þingi
°S stjórn, þjóðvilja og þjóðmenningu, sem allt vantar---------.
Hvað, við höfum ekkert nema munninn! Við þrefum mikið, en
nlþýðu- og búnaðar- og barnaskóla vantar oss, veg vantar oss,
gufuskip kringum land vort vantar oss, búnaður vor er í barn-
dómi, en ríki viljum vér endilega vera. Nei, det er F. lyne mig,
segir Danskurinn, for galt. Stjórnarbótin er reyndar ekki full-
komin stjórnarbót. Nú vel: hvernig og hvenær fáum við aðra
betri? Ekki þó fyrr en við kunnum að sitja á löggefandi þingi,
hættum form-þrefi og sýnum, að við kunnum að hegða okkur
sem þjóð, sem hér innan lands hefir nokkurn veginn sjálfræði.
Nú ekki meira. Eg var búinn að rita þér heila þétta örk,
sem lá hér á borðinu, en brann upp í því óendanlega fumi og
stappi, með Þjóðólfs expeditionina, sem eg hefi nú vafið mína
existensíu í. í því bréfi var tóm heimspeki og rationalistisk
'iogmatik, og eg veit ekki, hvort skaði þinn er stór, að bréfið
fór í eldinn. Eg má ómögulega vera að því að rispa þér al-
°iennilega, og ertu þó einn af mínum sannarlega útvöldu, sakir
ugætis þíns og skörungsskapar.
Því kaupið þið ekki þetta greykvikindi, Þjóðólf? Eg vona
þó, að eg megi senda þér eitt? Viltu hafa kvæði við og við?
skaltu fá! Eg þakka þér fyrir erfiljóðin eftir Gunnar
mmn. Eg kvað einar 5 vísur eftir hann daginn, sem eg heyrði
lát hans. Eg var þá í Cambridge á Englandi. Það kemur í
Andvara.
Þú þekkir Gerok: Eg hefi þýtt nokkur beztu kvæðin hans,
ú d. Dauða Mósesar. Mikið er á þér að hressa þig ekki svo ríkur
niaöur og sjá önnur lönd. Eg væri steindauður, hefði eg ekki
iraskað í siglingum; eg hefi mjög duttlungafulla og annmörk-
Um bundna Disposition. í vetur hefi eg þekkt marga ágætis-
nrenn og þreifað á merkilegri forsjón og þó er eg ekki harður
(hérna þér að segja) í að trúa öllu, sem mér var einu sinni
'°nnt. Alla vantrú hatast eg við, en elska trúarstríð og frjálsar