Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.12.1956, Blaðsíða 10

Kirkjuritið - 01.12.1956, Blaðsíða 10
448 KIRKJURITIÐ valið þig aðeins sakir sjálfs þín, heldur öllu frekar öðrum til sáluhjálpar.“ Þegar Frans helgi hafði heyrt og numið þetta svar, reis hann á fætur fylltur eldlegum áhuga og sagði: „Vér skul- um þá leggja upp í Guðs nafniKvaddi hann bróður Masseo og bróður Angelo, sem báðir voru heilagir menn, sér til fylgdar. Svo fast knúði Andinn þá, að þeir fóru af miklum skyndingi og skeyttu hvorki um veg né stíg. Og er þeir náðu til bæjar, sem Savurniano heitir, tók Frans helgi til að prédika. Samt bauð hann fyrst kvakandi svölunum að halda sér hljóðum, unz hann hefði lokið máli sínu. Og svölurnar hlýddu honum. Og þarna prédik- aði hann af svo miklum eldmóði, að allir karlar og konur í bæn- um voru fús til að yfirgefa heimili sín, og girntust að fvlgja honuin af guðsást og hollustu. En ekki leyfði Frans helgi þeim það, heldur mælti hann við þau: „Verið ekki of skjótráð, og haldið ekki á braut héðan. Mun ég nú segja fyrir um, hvað yður ber að gjöra yður til hjálpræðis." Og á þeirri stundu fékk hann þá hug- mynd, að stofna sína þriðju reglu öllum til sameiginlegs hjálp- ræðis. Og eftir að hafa veitt þeim mikla hugsvölun skildist hann við þá fúsa til betrunar og yfirbóta. Og hann hélt þaðan og kom til héraðs nokkurs á milli Armano og Bevagno. Og á hraðri göngu hóf liann upp augu sín og varð var nokkurra trjáa, sem uxu með veginum og sat í þeim næstum óteljandi fuglagrúi. Þetta vakti undrun Frans helga, og hann mælti til fylgdarmanna sinna: „Bíðið mín hér á veginum, en ég ætla að víkja frá stundarkorn og prédika fyrir systrum mínum, fuglunum.“ Og þegar hann var kominn út á bersvæði, tók hann til að prédika fyrir fuglunum, sem sátu í haganum. Flugu þá allir fuglarnir, sem í trjánum sátu, til hans og sátu grafkyrrir allir í einum hnapp á meðan Frans helgi lauk ræðu sinni, og ekki lyftu þeir að henni lokinni vængjum sínum til flugs fvrr en hann hafði blessað þá. Og samkvæmt því sem þeir bróðir Masseo og bróðir Jakob frá Massa sögðu síðar, þá gekk Frans helgi fram og aftur á meðal þeirra og snart þá með kuflfaldi sínum án þess að nokkur þeirra hreyfði sig. En höfuðefni prédikunar Frans helga var á þessa leið: „Fuglar, systur mínar, mikið eigið þér Guði, skapara yðar, að þakka, og
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.