Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.12.1956, Blaðsíða 42

Kirkjuritið - 01.12.1956, Blaðsíða 42
Sólardansinn A æskuárum mínum, síðasta tug nítjándu aldar, var sú trú almenn, að á hverjum páskamorgni stigi sólin dans örstutta stund, til að fagna upprisudegi Frelsarans. Til voru menn, er séð höfðu þessi undur og urðu fyrir þeim áhrifum, er aldrei hurfu síðan. Margir báru í brjósti heita ósk um að sjá þessa dýrð og höfðu viðbúnað til þess, en gat ekki tekizt. Það er víst mjög sjaldgjæft, að loft sé svo hreint og tært þennan hátíðismorgun, sem jafnaðarlegast er að vetrarlagi, að sjá megi sjálfa sólar- upprisuna. Þorsteinn Björnsson hét bóndi á Skagaströnd, roskinn maður, er ég man fyrst. Hann var ungur vinnupiltur á Fjalli og gætti fjár um vetur. Laugardagskvöld fyrir páska var honum vant nokkurra kinda. Hann lagðist fyrir litla stund um lágnættið og sofnaði, en reis upp, er nokkuð tók að dvína næturhúmið. Hann gekk út með Fjallsöxl út í Þórhildardal, og svo upp á öxlina. Þaðan er víðsýnt og því líklegt, að liann sæi kindur sínar, væri þær í nánd. Það birti stöðugt, og gullnum bjarma sló upp á loftið, þar sem roðnaði fyrir upprennandi morgunsól. Þorsteinn stað- næmdist á göngu sinni og horfði hugfanginn á hta tilbrigði morg- unroðans. Það bryddi á jaðri sólkringlunnar sjálfrar, og því var hkast, að hún skyti eldslogum og geislaörvum upp á himinhvolf- ið, meðan hún reis úr sjó úti við sjóndeildarhringinn. Um leið og hún sleppti hafsbrúninni, var sem hún titraði og sveiflaðist til og geislastafir hófust og hnigu eins og gullin fléttuð slæða urn höfuð sóldísarinnar. Þorsteinn horfði sem í leiðslu og djúpt snortinn á þessa da- samlegu sýn. Hann fylltist miklum fögnuði, því guðleg náð hafði leyft honum að sjá sólardansinn og vera vitni að heilögu fyrn'- bæri, er sjálf móðir Ijóssins gaf til kynna gleði sína vegna upp- risuhátíðar Frelsarans. Hann laut höfði og þakkaði Guði sínum
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.