Kirkjuritið - 01.03.1959, Síða 38

132
KIRKJURITIÐ
Peter Thun Foersom var prestssonur frá Suður-Jótlandi,
fæddur 1777. Hann var einkasonur foreldra sinna, og var
sendur til náms í latínuskólann í Rípum. Stúdentsprófi lauk
hann þaðan með hárri lofseinkunn. En að því búnu hélt
hann til Kaupmannahafnar og hóf nám í guðfræði að
ákveðinni ósk foreldra sinna, og sjálfs sín vilja, því að
þeim var mjög í mun, að hann yrði prestur.
Margt fer öðruvísi en ætlað er. Námsdvölin í Höfn var
honum ekki alls kostar holl. Hann tók mikinn þátt í stúd-
entalífinu, sló slöku við námið, hneigðist til óreglu, og
komst aðeins skammt áleiðis við háskólanámið. Þegar ár-
in liðu, án þess að árangur yrði af náminu, hvarf fjár-
styrkurinn, sem hann hafði notið að heiman. Mun þar
bæði hafa valdið efnaskortur foreldranna og vonleysi yfir
týndum syni, sem ekki yrði við hjálpað.
Alvara lífsins tók nú við. — Hann dró fram lífið með
einkakennslu, sem gaf þó lítið í aðra hönd.
Um þessar mundir var mikill leiklistaráhugi í Höfn sem
oftar. Störfuðu þar mörg leikfélög áhugamanna, sem gerðu
ekki allt of háar kröfur til leikenda. Réðst Foersom sem
leikari til eins þeirra, og við það vaknaði leiklistaráhugi
hahs, sem varð honum síðar til góðs, þó að lítið bæri hann
úr býtum til að byrja með.
Á þessum árum beindist hugur hans æ meira að Kon-
unglega leikhúsinu, háskóla norrænar leiklistar. — Og
kom svo loks, að hann sótti þar um leikarastöðu, gekk und-
ir próf, og var ráðinn að því. Var þetta ein mesta gleði-
stund lífs hans, og draumur hans um framtíðina bjartari
en nokkru sinni fyrr, eins og sjá má af bréfi hans til móð-
ur sinnar, sem þá var orðin ekkja.
En ekki mun henni meira en svo hafa geðjazt starfsval
sonar síns, og hefði kosið honum betra hlutskipti en leik-
arastöðuna.
Ekki mun næsta bréf hans heldur hafa fært henni mik-
inn fögnuð. En þar segir hann henni frá því, að nú sé hann
trúlofaður leikkonu.