Kirkjuritið - 01.03.1959, Blaðsíða 34
128
KIRKJURITIÐ
aftur í kennslu til föður síns og varð stúdent úr heimaskóla frá
Geir biskupi Vídalín 1807. Vígðist 1811 aðstoðarprestur séra
Þórðar Jónssonar á Völlum. Fékk Reynistaðarprestakall 1815,
fluttist þangað og bjó á Hafsteinsstöðum. Fékk Nes 11. apríl
1827. Var þar til 1831, er hann sagði af sér prestsskap vegna
báginda, og komst hálfvegis á hrakning. Varð svo með samþykki
biskups aðstoðarprestur föður síns 1834. Bjó þá á Grund í
Vesturhópi og var þar til æviloka. Steingrímur biskup telur
hann mikinn gáfumann og góðan kennimann, en hvikulan í
ráði, enda þótti hann ofmjög drykkfelldur og kvenhollur. Segir
D. N., að hann hafi þjónað Nesi með litlum orðstír.
Fyrri kona séra Ingjalds var Helga Þórarinsdóttir prests í
Múla, Jónssonar, og áttu þau tvö börn, er upp komust: Þor-
björgu og Þórarin. — Síðari konan hét og Helga. Ókunnugt
er um hana, og áttu þau ekki börn, er upp komust.
Launsonur séra Ingjalds frá árunum á Hafsteinsstöðum er
almennt talinn séra Jakob Guðmundsson á Sauðafelli, merkur
maður. Meybarn fæddi vinnukona hér í Nesi á árum séra Ingj-
alds, er skírt var Jóhanna og eignað í bráðina vinnumanni hér.
En síðar á árum var þessi stúlka nefnd og rituð Ingjaldsdóttir.
Hún giftist og fór til Ameríku með manni sínum, dáin á Gimli
1907.
20. Jón Ingjaldsson, f. 7. júní 1800, d. 12. okt. 1876 (1832
—1847). Foreldrar: Ingjaldur Þorkelsson bóndi í Þerney á
Kollafirði og kona hans Steinunn Jónsdóttir prests að Mosfelli,
Hannessonar. Hann ólst upp frá 11 ára aldri hjá móðurbróður
sínum, séra Arnóri Jónssyni að Hesti og Vatnsfirði, nam hjá
honum skólalærdóm og varð stúdent úr heimaskóla 1820 frá
Geir biskupi Vídalín. Var síðan um hríð í Vatnsfirði, en 1 ár
í Viðey. Vígðist aðstoðarprestur í Dýrafjarðarþingum 19. sept.
1824, en síðar aðstoðarprestur að Lundi í Borgarfirði 1826.
Fékk Nes 1832, en Hofteig 1847. Komst þar í misklíð við sókn-
arfólk sitt. Fékk þá Húsavík 1848 í skiptum við séra Þorgrím
Arnórsson og hélt þann stað til æviloka. Þjónaði og Stað í Kinn
1865—1875.
Hann var fróður maður um margt, og lagði einkum stund á
íslenzka málfræði og sögu, en þótti nokkuð sérvitur. Ritaði hann
margt, og mun það flest hafa komizt í Landsbókasafnið. Meðal
þess, er hann ritaði, eru: Athugasemdir við orðabækur Konráðs