Kirkjuritið - 01.04.1960, Blaðsíða 29

KIRKJURITIÐ
171
störf sín í þeirri trú, að heimurinn lúti lögmálum, sem eru
skynsamleg, og aðeins fyrir þá trú hefur þekkingu á alheim-
inum miðað áfram.
Stjörnufræðingurinn Leverrier veitti því eitt sinn athygli,
að nokkrar truflanir urðu á göngu Úranusar. Hann reiknaði
Þnð út, að önnur reikistjarna hlyti að valda þessum truflunum
°g sagði, hver vera mundi stærð hennar og hvar hún ætti að
finnast á himinhvolfinu á vissum tíma. Þegar stjarnsjánni var
^eint að þessum bletti, eftir fyrirsögn hans, fannst reikistjarn-
an Neptúnus, og munaði minna en gráðu frá því, sem Lever-
rier hafði sagt fyrir um. Vegna þeirrar sannfæringar eða rétt-
ara sagt, trúar, að lögmál náttúrunnar væru skynsamleg og
sJalfum sér samkvæm, fannst þessi stjarna, og á sama hátt
hafa allar uppgötvanir verið gerðar.
Spekingurinn með barnshjartað.
Það er fyrir sams konar trú, sem vér hljtum að gera ráð
fyrir framhaldi lífsins. Væri ekki um það að ræða, yrði erfitt
að finna nokkra skynsemi í tilverunni. Björn Gunnlaugsson,
stærðfræðingurinn mikli, sem einnig hefur verið nefndur spek-
lngurinn með barnshjartað, kemst þannig að orði um þetta
°fni í Njólu sinni:
Guð vorn anda ef áframhald
ei fá seinna lætur,
röðulbanda reist er tjald
rétt til einnar nætur.
Ónýtt verk er útrunninn
ævispotti naumur,
sem afmáð skriftin ólesin
eða gleymdur draumur.
Ef lífið ekki að algerleik
æðsti leiðir fingur,
hnígur dýrðleg vizkan veik
í vitskerðinga glingur.
Þessum mikla vitringi og fjöldamörgum öðrum, sem dýpst
afa hugsað um þessi efni, er það ljóst, að ef lífið, sem á sér
SV° fUl’ðulega þroskasögu á jörðunni og nær oft undraverðri