Kirkjuritið - 01.05.1960, Page 23

KIRKJURITIÐ
213
Skrýtið.
Drottinn agar þann, sem hann elskar, og oss mönnunum
íinnst oss vera það skylt líka. Það er alkunn saga, að þjóð-
erniskenndin verður oft ríkust og ættjarðarástin brennur hvað
heitast í brjósti þeirra, sem dvelja fjarvistum frá fósturfold-
lnni- Því er ekki að kynja, að ást Vestur-íslendinga hefur stund-
Urn komið fram í fúkyrðum þeirra yfir kirkjulífinu á íslandi,
sem ævinlega hefur að vonum verið ábótavant. Eins og vér
höfum raunar líka vitað hér heima. Nýlega farast séra Ingþóri
Indriðasyni, sem vígðist vestur fyrir tæpu ári, svo orð, að því
er mér er hermt samkv. Lögb.-Heimskr. nr. 9, 4. marz s. 1.:
• • • Um kirkjumál á íslandi vil ég sem minnst tala, því að
það umræðuefni hitar mér og ég tala því líklega fljótt af mér.
I stuttu máli: Saga íslenzku þjóðkirkjunnar síðastliðin 50 ár
er sor-garsaga. Kirkjan hefur misst af samtíðinni, heil héruð
me§a heita heiðin eða verr en það, prestar ... Nei, nú segi ég
ekki meira. Ég vildi, að sumt það, sem ég hef séð og heyrt I
'slenzku kirkjunni, væri mér gleymt. Bezt er að gleyma því,
Seni að baki er, og horfa fram á við. Þrátt fyrir mikla niður-
læSingu er Kristur enn að verki í hinni kristnu kirkju á ís-
andi. Þótt margir úlfar séu í hjörðinni, þá á íslenzka kirkjan
marga trúa syni. Ég trúi, að kristni á íslandi muni vaxa styrk-
nr á næstu árum. — Af framansögðu má ráða, að hérlendis er
kirkjulíf ólíkt líflegra. ...“
Hressilega mælt, þótt sumt sé ekki verulega merkilegt eins
°S það að: „Kristur er enn að verki í hinni kristnu kirkju (!)
f. hslandi. Ég fór líka að hugsa um annað mér til nokkurs hug-
lettis.
hað vili svo einkennilega til, að margir mestu áhrifamenn
islenzku kirkjunnar á þessari öld hafa dvalið langdvölum vestra
a tyrstu prestsskaparárum sínum, eins og fyrrv. biskup og nú-
Verandi form. Prestafélags íslands o. fl. o. fl. Og ekki er nú
f-'tlandi annað en að þeir hafi eitthvað vitkazt og batnað við
1 að eins og greinarhöfundurinn sjálfur — og kirkjan okkar
SVo notið þess og mótazt af því. Kannske eru þeir líka þessir
’-ti'úu synir“, en við heimalningarnir allir, með þá núverandi
'skup líklega í fararbroddi, „úlfarnir".
n skrýtnast er samt að hugsa til þess, að þeir vestra skuli
al Vera að sækja sér presta hingað heim og nú síðast séra