Kirkjuritið - 01.01.1961, Qupperneq 31

KIRK JURITIÐ
25
Vér hinir óbreyttu liðsmenn eins og foringjarnir. Raunar velt-
ur enn meira á oss, því að það eru hinir óþekktu hermenn, sem
vinna allar orustur.
Vér getum líka kennt oss um, ef foringjarnir eru verri en
þyrfti að vera. Vér veljum þá sem sé eftir voru hjarta. Og sjá-
andi menn trúa ekki á blinda leiðtoga. Hitt kemur fyrir, að
blindur leiðir blindan.
Hugsun vor, orð vor, verk vor sýna það í dag og á morgun,
hvað vér elskum land vort og hvernig vér berum hag barna
vorra fyrir brjósti. Það má oss ekki neinn dag úr minni ganga,
ef vér ætlum oss að leysa af höndum hlutverk vort.
Hér er og óhjákvæmilegt að minna á, að vér höfum skyldum
að gegna innan kirkjunnar. Hún ber vorn svip, geldur vor og
nýtur. Prestarnir geta í mesta lagi verið burðarás, söfnuðirnir
eru sjálf byggingin. Og jafn satt og það er, að margt af því
bezta í arfi íslendinga er af kristinni rót og frá kirkjunni runn-
ið, ríður komandi kynslóðum meira á því en flestu öðru, að vér
skilum þeim arfi helzt auknum — hvað þá óskertum — í hend-
ur þeim. En það getum vér ekki með tómlæti — með því að
geyma hann líkt og gamla ólesna Biblíu uppi á hillu. Nei, til
þess verðum vér að ávaxta hann í starfi voru, innan kirknanna
og utan. Til þess er nú staður og stund.
Víða er pottur brotinn.
Fyrir nokkrum vikum stóð eftirfarandi auglýsing í dönsku
sveitablaði:
,,Athugið! Prestur æskir eftir starfi í Sdr. Kongerslev, Nr.
Kongerslev og Komdrup. Ég hef notið sjö ára menntunar í að
skýra og túlka Biblíuna og get jafnframt gert nútímamönnum
grein fyrir efni kristinnar trúar. Eru ekki, þótt ekki væri nema
10—20 f jölskyldur, sem ótilknúðar gætu látið sér til hugar koma
að nota mig til þessa. Vér getum átt samfundi annað hvort á
á einkaheimilum eða á prestssetrinu, eftir því sem um semst.
Skjót viðbrögð óskast. Sóknarpresturinn. — Til atltugunar. Eða
er presturinn aðeins stássskepna.“
Auglýsandinn var séra P. H. Jörgensen sóknarprestur í ofan-
Oefndum sóknum. Hann er þrítugur gáfu- og lærdómsmaður.
Hlaut gullverðlaun háskólans fyrir guðfræðilega ritgerð, þegar
hann var aðeins 24 ára. Fékk ágætiseinkunn við embættispróf,